Binnen enkele minuten maak ik deel uit van het selectieteam van de schoonspringclub. Mijn vriendinnen staan aan de rand van het zwembad. Vol liefde kijk ik ze aan. Ze weten hoeveel ik ervoor geoefend heb.
Nee, denk ik opeens.
‘Spring,’ roepen ze.
Het geruis in mijn hoofd neemt toe.
‘Spring!’ roepen ze nog een keer.
Ik kijk ze aan. Zij zijn mijn vrienden niet.
Met mijn tenen wiebel ik over de rand van de plank.
Het water is weg.
Ik stap achteruit, laat me vallen op het gras. Omdat ik de grond wil voelen.
Met mijn vingers omklem ik de spaken van de rolstoel. Herlinde is mijn vriendin.
Zij zit.
Ik duw.
Zij verdreef de wanen.
Samen gaan we verder.
Mooi dromerig stukje. Het gaat hier om een waandenkbeeld. Waarom dan meervoud? Een keertje zij verdient nog een hoofdletter. Hartje voor de waan.
Heel mooi geschreven, @neledefeyne
Een associatieve reeks van (waan)beelden
Knap verbeeld.
@Allen: dank voor de comments.
@Mien: je hebt de vergeten hoofdletter goed gezien. (Is aangepast.)