‘Voorzitter, ik voel mij genoodzaakt krachtig te protesteren tegen het geluid dat de heer Citroen zo juist liet horen. Hij bestond het om onze bewindspersoon een zure druif te noemen. Ik vind dat hij deze woorden terug moet nemen. In het normale doen is de heer Citroen wel een aardige peer, maar nu appelleert hij aan onderbuikgevoelens die in het huis van onze democratie ongepast zijn.‘
Voorzitter: ‘Heeft de heer Citroen behoefte om te reageren op de woorden van de heer Kers’?
De heer Citroen: Wat mij betreft mag de heer Kers zijn eigen pit inslikken en neem ik geen woord terug van wat ik heb gezegd over mevrouw de Bes.’
De heer Kers: ‘Een citroen zal altijd zuur blijven.’
De parlementaire fruitschaal. Leuk, Jose!
leuk stukje, José
Als je maar genoeg citroenen eet, dan smaken die echt niet zuur meer.
dank voor jullie reacties, of citroenen ooit zoet smaken? Alles went natuurlijk
Appelaus!