Diep in de nacht trok de wind aan. Ze hadden ook storm afgegeven.
Een fikse storm, zo luidde het bericht op het nieuws.
De radio staat zachtjes aan en het haardvuur flakkert zo nu en dan op.
Het is alsof ik in een mooie film zit. Beelden van Casablanca schieten voorbij mijn netvlies. Alles in zwart/wit en even waan ik mij de sierlijke Ingrid Bergman als tegenspeelster van Humphrey Bogart.
Ik voel de vloer.
ik beleef de dans.
Ik ervaar de zuivere klanken van de piano.
Liefde en heldhaftigheid.
Pure romantiek.
Achter mij zet het radio orkest een walsje in. Ik schenk mijzelf nog een glas whiskey in een een diepe zucht ontsnapt uit mijn mond. Dat waren heerlijke tijden.
Sfeervol stukje!
Een opmerking: er staat tweemaal ‘een’ in de voorlaatste zin.
@Marlies… getsie .. dat was mij nu niet meer opgevallen.. volgende keer zal ik er weer op letten
Radio-orkest is één woord, wegens klinkerbotsing komt er een steepje tussen.
Wat bedoel je met “Ze hadden ook storm afgegeven”?
Ik heb mijn showballetchoenen heel lang niet aangehad, maar ze zitten nog steeds als gegoten. Alleen die hakken ben ik niet meer gewend! Ik struikelde over een paar woorden, maar die zijn hierboven al genoemd. Ik zou ook graag de tango willen leren.
@schlimazinik. met storm verder geen bedoelingen, anders had ik dat wel uitgelegd
@lousjekoesje dank je wel
Anoniem is schrijfster Daniella dus.
In de zin ‘Ze hadden ook storm afgegeven’ is niet duidelijk wie je met ‘ze’ bedoelt. Dat blijkt wel uit de zin erna, maar het staat niet mooi.
Zwart-wit moet denk ik zo.
mooie nostalgie