Lieve Anne,
Sinds mijn laatste brief is er niets gebeurd.
De hemel is nog immer strakblauw en de temperatuur blijft aangenaam. Hier staat als altijd de zachte bries die de vochtige lucht van de dagelijkse hoosbuien naar de binnenlanden verdrijft.
Die verlichting wordt node gemist in het woud. Daar transpireert men bij het minste. Dus meestentijds zit men er en vermijdt vermeend onnodige bewegingen. Onze ingenieurs en opzichters hebben die kwalijke gewoonte overgenomen naar ik vrees. Het baart de pastoor zorgen.
Ook onze nieuwste machinerieën lijden eronder. Zo zag ik laatstelijk een stoomwals van Aveling & Porter aangevreten door de roest, half weggezakt in de smurrie.
Slechts Engelse gin-tonic en de gedachte aan ons weerzien verlichten mijn zorgen.
Hartelijke groet,
Flaubert
Gustave is niet dood. Hij leeft!
Prachtig @Han. Vele hartjes waard. Het woord ‘smurrie’ plotsklaps in je gedragen 120w. Top!
Dag Conny,
Het spijt me. Het kaartje was aardig vergeeld toen ik het vond. Flaubert Favre is lang geleden overleden. Zijn lever begaf het.
Hij rust in een naamloos graf.
Dag Mili,
Dank je.
prachtig archaïsch taalgebruik
Dag José,
Dank je.
Soms spit ik in een vorig leven.