‘Dorst,’ stootte ze uit, haar uitgemergelde blik secondelang op mij gericht, dan wegzwevend naar verre verten. Haar borst, met het slangetje waardoorheen ik zojuist de voorgeschreven medicatie toediende, zwoegde op en neer.
Met een sponsje bevochtigde ik haar mond. Drinken ging allang niet meer.
Achter de slaapkamerdeur in haar bejaardenflat gingen familieleden stilletjes hun gang. Het koffieapparaat pruttelde, kopjes rinkelden, stemmen fluisterden.
Haar verzonken ogen vonden me opnieuw. ‘Dankjewel,’ steunde ze. ‘Voor alles.’
Ik streelde haar bezwete voorhoofd. ‘Ga maar, lieverd. Het is goed…’ Mijn stem brak.
Dochter Annemiek, met wie ik haar had opgefrist, onderdrukte een snik.
Later, toen ik mijn bevindingen noteerde in het zijkamertje, klonk Annemieks stem, hol, in een mengeling van verdriet, machteloosheid, opluchting: ‘Mam? Mama?’
« Het klopt niet
Vooruitziend »
« Het klopt niet Vooruitziend »
Communicatie, Familie, Mensen, Studie & werk
Stervensbegeleiding
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Ineke van Stempvoort of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
8 reacties
Reageren
« Het klopt niet Vooruitziend »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Divan)
Absoluut door Cesar Noordewier
Reacties
- Han Maas: @Nele. Nou, goed… De heer Vreeswijk wordt gewoon opgelicht. Nicht Alida komt later weer aan de beurt.
- NeleDeDeyne: Eind goed al goed… En hoe is het nicht Alida vergaan?
- NeleDeDeyne: 👍
- Han Maas: @Nele. Een goede oplossing hoor.
- NeleDeDeyne: @Inge, @Han, @Levja: bedankt voor het lezen en de comments. 😊 @Han: ik heb wat taaldingetjes aangepast.👍...
- Levja: Toen de digitale wereld nog niet bestond, schreef wie dan ook wat wie dan ook op het hart had. Zullen we ooit...
- Han Maas: @Nele. Gewoon schrijven wat jíj wilt. Als ik iets niet snap dan vraag ik het wel. ben ik op deze site...
- Han Maas: @Inge. Dank je wel.
- Inge Hulsker: Mooi Han, een heel onuitgesproken verhaal achter die ene zin van de boekverkoper.
- Inge Hulsker: Mooi Nele, dat je hier vindt wat je zoekt. Jammer dat je je ‘raar’ en...
- Inge Hulsker: Een onsmakelijke verhaal ;) Ja, dat is nou echt zo’n onderdeel van het vak waar je niet voor...
- Inge Hulsker: @Nele dank je!
- Han Maas: @Nele. Wat een prachtige quote! Dank je.
- NeleDeDeyne: <3 "Wie kan lijden zonder klagen zal weten zonder vragen…" (Deze uitdrukking heb ik...
- NeleDeDeyne: (@Cesar: mijn persoonlijk beloningssysteem staat helemaal los van wat groepen denken en doen… )
Recent
- Levi Levisens
- Verrassend
- De heer Vreeswijk heeft een knuffelhoek – slot
- Cadeaupapier
- Pretpark
- Pretparkambtenaar
- Biefstekje
- Divan Stefano
- De piloot en de stewardess
- Tijdwinst die een eeuwigheid duurt
Een stukje tekst wat indruk maakt. Kippenvel, van herkenning? De laatste zin kan sterker.
Ineke, zeer herkenbaar. Mooi beschreven.
Prachtig. Je nam mij even mee.
Ik zat weer even naast haar.
Liefdevol geschreven.
Dankjewel.
Karin, Annette, Bloem, dankjewel.
Zulke momenten zijn de moeilijkste, maar soms ook één van de mooiste in het leven. Zo fundamenteel, zo verstoken van alle poespas – je komt zo dichtbij … bij die ander, de mensen eromheen, maar ook dichtbij jezelf.
Karin: die laatste zin kan misschien sterker, ik wist alleen zou gauw niet hoe. Recht vanuit het hart in tien minuten neergepend, ingetypt – daarna snel weer aan het werk
Suggesties?
Ik geloof dat ik het zou wijzigen in:
Dochter Annemiek, met wie ik haar had opgefrist, onderdrukte een snik.
In een zijkamertje noteerde ik mijn bevindingen.
Door de dunne muur hoorde ik haar stem: ‘Mam? Mama?’
Een mengeling van verdriet, machteloosheid en opluchting.
Ik realiseer me dat je nu ergens anders twee woorden weg moet halen om de teller nog op 120 te laten uitkomen.
Maar niet wijzigen omdat ik dat vind hoor! Laat vooral dat recht uit je hart gevoel spreken, waarmee je het nu zo getypt hebt
Karin:
Toch vind ik dat het slot zo moet blijven: ‘Mam? Mama?’
Ik vind het einde eigenlijk het mooiste zoals het nu is. Voor mij hoeft er niets veranderd te worden Ineke. in 10 minuten neergepend ? Knap hoor. Een
tje