Elke dag spoelde ik alles schoon. Tot op de draad, het bot en de laatste kruimel. Ik was volledig geobsedeerd door reinheid. In de ban van alles wat schoner kan en me meer zuiverheid zou opleveren. Vlekken en sporen van imperfectie waren een smet op mijn bestaan. Alleen wanneer ik het leven zou reinigen van zijn onvolkomenheden zou ik alles weer helder kunnen zien.
Maar terwijl ik mezelf complimenteerde met mijn scherpe oog voor mankementen, was ik juist onoplettend. Ik was blind voor de schoonheid van verrassende kreukels en het inspirerende van onbedoelde oneffenheden. Het was mijn blik dat troebel was en niet de wereld om mij heen. Nu heb ik genoeg van het gepoets, geboen en gewas. Schoon genoeg.
Beste detessert, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie