De blik naar buiten gekeerd en het lijf strak in een korset geduwd.
De lippen zijn stijf opeen gedrukt.
Niets is wat het lijkt en zelfs dan lijkt alles anders.
Het hoofd is gebogen om de kille regendruppels te ontwijken.
De priemende ogen van andere voetgangers maken geen verschil.
Dit is een andere wereld, een ander koninkrijk.
Kokende woede, allesverzengende hitte van borrelend bloed.
De ogen zijn gitzwart en wanneer zij opslaan verraden zij een
diepgewortelde haat. Haat op het punt van een uitbarsting.
Vuisten gebald in de jaszak, met een diepe innerlijke drang om
zich buiten te vertonen.
Rechtzetten dat wat recht moet zijn om daarna los te laten.
Diep ademhalen en dan nog 2 stappen tot de deur.
Recente reacties