Retro of déjà vu?
Maar hij zag het toch echt. dezelfde plek, dezelfde boom de zwart gevederde onheilsprofeet.
Hij passeerde snel, hoofd omlaag.
Gek genoeg geen gekraai met onheilsvoorspellingen.
Hij stopte en keek in de zwarte kraalogen.
‘Heb je niks te zeggen vandaag?’
Maar het beest hipte ongedurig op de tak.
Was het écht dezelfde vogel?
Hij verbeeldde het zich vast en draaide om.
De kraai riep: ‘Had ik niet gewaarschuwd toen de zon nog scheen? Nu is het zover.
Een kalifaat, het Vaticaan verlangt wereldreligie, vluchtelingenstroom, contant geld verdwijnt , gedwongen digitale betalingen. Iedereen onder controle en patent op zaad voor ons voedsel door Monsanto. Georganiseerde chaos. Heb je de laatste bloedmaan gezien?
“Het Jubeljaar!”
Wie gelooft nu de kraai?’
Jessy, waar houdt de kraai precies op met roepen? (Ik mis ergens een ‘. En ook vóór Wie in je laatste zin een ‘. Of de ‘ na kraai? weg?)
Een spatie na plek, (na de komma) in de tweede zin en het accent op echt moet naar rechts: écht.
Sorry, het zijn maar wat kleinigheidjes ter verfraaing. Omdat je verhaaltje mooi van sfeer is. Je schrijft intrigerend. Een hartje. (Maar laat je me wel weten tot waar de kraai roept? Dan weet ik weer wie wat zegt.;-))
Je suis Luus.
Beste Jessy,
Spookachtig/nachtmerrieachtig stukje. Ff aanpunten (zie luus).
Met vriendelijke groet plus hartje,
Chris
De kraai riep tot het einde. Dank je voor jullie reacties.
Zoiets hoopte ik al. Zet dan nog even het jubeljaar tussen “…” en een enkel ‘ achter Wie gelooft nu de kraai. Als je het zo bedoelt natuurlijk. Zo ja vind ik je een extra hartje waard.
Groetjes, Luus
het onheil roept…
Luus, ik heb het aangepast!