In de Zeeuwse wateren laaide de jaarlijkse strijd om de mosselbanken in alle hevigheid weer op.
Een ruige visser met stoppelbaard sleepte netten vol zeebanket naar boven. Hij was zich wel bewust van de concurrentie en wist dat die moordend kon zijn, maar wat kon hij anders?
Onder de kiel van zijn schip werden de zeemeerminnen tot waanzin gedreven. Hoe konden zij hun kinderen grootbrengen als het voedsel elk jaar weer gestolen werd?
Hun klagende hulproep klonk als dat van sirenes door het water, spatte aan het oppervlak uiteen.
Even stond de visser als gehypnotiseerd te luisteren, tot de enorme drietand met geweld door de scheepswand boorde.
Door grote gaten vloeide het zwarte goud langzaam terug, de visser werkloos achterlatend.
Leuk Marjo! Als je het uit het andere perspectief bekijkt, is het een disney-achtig sprookje
‘Hun klagende hulproep klonk als dat van sirenes door het water, spatte aan het oppervlak uiteen.’ Mooi! Een hartje ‘pour les sirènes’.
Ik at gisteren een bord fruits de mers.
Had ik geweten dat er nog zeemeerminnen bestonden…
De sfeer vind ik prachtig, daarvoor een Ik snap alleen niet waarom de man aan het eind werkloos is. Hij moet nu weer opnieuw beginnen én zijn boot repareren…
Blij dat ik allergisch ben voor mosselen (en dat ik met die aandoening geen zeemeermin ben)
Felicitatie
Gefeliciteert! Je hebt gewonnen! Althans, al naargelang je stukje geen grammaticale fouten, stijlfouten en spellingsfouten bevat, je in voldoende mate op de stukjes van collegaschrijvers inhoudelijk hebt gereageerd, je stukje van cliché’s aan elkaar hangt, of misschien toch een originele invalshoek heeft en je stukje al dan niet van ranzige effecten aan elkaar hangt. Dat geldt ook wanneer je stukje een herbewerking van een vorig stukje is en alleen het themawoord er in is gefrommeld. Let op! Het aantal hartjes en reacties op jouw stukje beïnvloedt de kans op de weekprijs niet of nauwelijks. Voor verdere uitleg; zie de regels op Forum.
Met vriendelijke groet,
Chris