‘Vroeger moest ik elk dubbeltje omdraaien en nu weet ik niet waar ik mijn geld aan moet uitgeven,’ zei mijn oma. Ze legde haar voeten op het bankje en breide verder aan mijn wollen hemdje. Haar mond telde zonder geluid het aantal steken.
‘Vertel nog eens over vroeger,’ oma – ik hing altijd aan haar lippen.
‘Je weet dat we met mijn moeder in de Jordaan woonden. We hadden het niet breed, mijn moeder was weduwe en ze werkte als dienstbode. Saamhorigheid was rijkdom. Op zondag mochten we weleens voor twee cent mosterd halen. Maar meestal moesten we wat brengen om een paar centen te krijgen: bij de Bank Van Lening.’
Ik stof het bankje af en denk aan mijn ‘kriebelhemdje’.
Leuk opgebouwd, het terugdenken aan vroeger toen oma vertelde van nog vroeger. En leuk ook dat je het themawoord in twee betekenissen gebruikt. Ik begrijp alleen niet wat er bedoeld wordt met “moesten we wat brengen”.
Dank je Hekate. Bij de Bank Van Lening moet je een onderpand ‘brengen’ om wat geld te krijgen.
Kriebel!
Aangrijpend! plus hartje!
Gefeliciteert! Je hebt gewonnen! Althans, al naargelang je stukje geen grammaticale fouten, stijlfouten en spellingsfouten bevat, je in voldoende mate op de stukjes van collegaschrijvers inhoudelijk hebt gereageerd, je stukje van cliché’s aan elkaar hangt, of misschien toch een originele invalshoek heeft en je stukje al dan niet van ranzige effecten aan elkaar hangt. Dat geldt ook wanneer je stukje een herbewerking van een vorig stukje is en alleen het themawoord er in is gefrommeld. Let op! Het aantal hartjes en reacties op jouw stukje beïnvloedt de kans op de weekprijs niet of nauwelijks. Voor verdere uitleg; zie de regels op Forum.
Met vriendelijke groet,
Chris
Ja, het is wat met die breiende oma’s. Ik zou zeggen, een T-shirt met lange mouwen eronder.
@KarinMartina. Dat kriebelt erdoorheen! Maar… warme gevoelens voor mijn oma!