‘Schat?’
Geen antwoord.
‘Marina!’ klonk het al wat geïrriteerd. Johnny liep beneden te ijsberen. ‘Waar bleef ze toch?’ mompelde hij zenuwachtig. ‘We moeten binnen de 5 minuten echt vertrekken! Ik kan het mij niet permitteren om te laat te komen op het huwelijk van mijn beste vriend.’
‘Ja, ik kom al!’
Even later hoorde hij het getik van haar hoge hakken op de tegels in de gang.
‘We geraken er wel.’
‘Straks is er nog file op de ring,’mopperde hij.
Ze keek hem lief aan. Zijn boosheid smolt als sneeuw voor de zon.
‘Wat zie je er prachtig uit.’ voegde hij verliefd toe.
Marina glimlachte geheimzinnig.
‘Welke bruid straalt er nu niet op haar eigen huwelijksdag?’ dacht ze in zichzelf …
Misschien wel de mooiste momenten.
Chris
Misschien wel, Chris
Bedankt
Zuster Els,
Mooi verhaal.
Vork.
Dank je wel