Het huisje was klein, maar ik voelde me de koning te rijk. Na een relatie van bijna tien jaar was ik weer alleen. Ik woonde eerst weer in, een soort crisisopvang. Daarna een kamer in een studentenhuis. Leuk, maar ik was bijna dertig, en de fase van de vieze keukens en gedeelde douches voorbij.
Toen kwam het schattige eenpersoonshuisje vrij, waar ik al langer met verlangende blik voorbij was gefietst.
Mijn vader toog aan het klussen: schotten in de slaapkelder, een schuifdeur voor de trap, en een afdakje voor mijn fiets en de was op mijn plaatsje.
Het waren golfplaten, maar voor mij de perfecte pergola. Ik zat hele avonden buiten. Ik was gelukkig, en kon weer verder met leven.
Recente reacties