Zwarte gestalten schuifelen over een smalle brug. Voor hen baadt de paradijspoort in een helderwit licht. Diep beneden gloeit en dampt het helse vuur.
‘Stop,’ schalt Gabriëls stem. ‘Wat brengt jullie hier?’
‘Wij offerden ons leven voor Allah,’ zegt de eerste.
‘Hoe?’
‘Wij bliezen ons op om zijn vijanden te doden.’
‘Was dat de wil van Allah?’
Stilte.
‘Dat vertelde onze imam,’ antwoordt de tweede.
‘Wat beloofde hij jullie?’
‘Het eeuwige leven en tweeënzeventig maagden.’
Langzaam schuift de paradijspoort open. Een rij van tweeënzeventig meisjes komt naar buiten. Elk van hen posteert zich naast een van de mannen.
‘Geen maagden meer,’ legt Gabriël uit, ‘maar wel allemaal Yezidi’s.’
Hij steekt zijn hand op. Tweeënzeventig zwarte gestalten storten in de diepte.
Voor enige achtergrond de volgende link:
http://www.cie.ugent.be/bogaert/bogaert32.htm
Heel beeldend, Hay. Erg knap hoe je zoveel verhaal in 120 woorden krijgt.
Ik had mezelf ook al een keer in de materie verdiept voor mijn beeldverhaal: https://bartswritesite.wordpress.com/2015/01/11/dejeuner-sur-lherbe/
Dag Hay,
Yezidi’s. Een minderheid.
Maar wat als zij de meerderheid zouden vormen?
https://www.google.nl/
Het is niet sarcastisch bedoeld.
Ik zou niet weten waarom ik je reactie sarcastisch of cynisch zou moeten vinden, Han. Ik las het verhaal van dat Yezidimeisje en ook over de wijdverbreide besnijdenis van meisjes, met name bij de Koerden in Irak en West-Iran. Ik zou er dan ook niet over peinzen alle Koerden en Yezidi’s zonder onderscheid op een voetstuk te plaatsen.
Maar wat is je punt eigenlijk, Han? In een verhaal moet je keuzes maken. Je kunt niet alle wreedheden van deze wereld binnen één enkel stukje van 120 woorden vangen. In dit geval koos ik voor de verdwazing die mensen (en niet enkel mannen!) er toe brengt hun godsdienstige waanideeën als excuus voor pure moordlust te gebruiken. Dat maakt van Yezidi’s geen heiligen.
Na het lezen van je volgende reactie (bij het stukje van Rob) heb ik een vermoeden waar de schoen bij jou wringt, Han. Spreek me rustig tegen als ik de plank faliekant missla. Je houdt blijkbaar niet van stukjes die een oordeel inhouden of opleggen. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Verhalen hoeven ook voor mij niet altijd een boodschap of overtuiging uit te dragen. Maar is het in alle gevallen verkeerd of misplaatst? Een interessante vraag. Ik ben dan ook benieuwd naar volgende reacties.
Met een boodschap is, naar mijn idee, niets mis, Hay.
Maar het aanhaken op recente gruwelen luistert in 120W, ook weer naar mijn idee, nauw.
Het is de verwijzing naar de maagden die ik misplaatst vond, gelet op de gruwelen die ook binnen die bedreigde gemeenschap plaatsvinden.
Ik ben van mening dat schrijven, ook op 120W, geen vrijblijvende bezigheid is, waar ieder actueel onderwerp ongenuanceerd verwoord kan worden.
Het verwijzen naar, beschrijven van, actuele gebeurtenissen vraagt veelal om meer dan 120W.
En als iemand het dan toch in 120W probeert, dan gaat mijn voorkeur uit naar een stukje als dat van Rob. Daarin lees ik vraagtekens.
Ik respecteer je idee daarover, Han, zonder het er mee eens te zijn. Ik zie op geen enkele wijze in hoe je via een stukje als het mijne de wreedheden binnen de Yezidi-gemeenschap zou goedpraten of bagatelliseren.
Vrijblijvend? Dat is jouw invulling en ook die respecteer ik, al ervaar ik het ook wel (of je het nu zo bedoelt of niet) als een denigrerend oordeel, alsof je denkt dat ik dit stukje enkel en alleen als aangenaam tijdverdrijf bedacht en/of schreef.
Hay, ik wil daar verder eigenlijk geen woorden aan vuil maken.
Als jij het als denigrerend ervaart, is dat aan jou.
Ik zeg niet dat je wreedheden goedpraat.
Evenmin dat je een stukje schrijft als aangenaam tijdverdrijf.
Dan zand erover, Han. Ik geloof echt niet dat je mij bewust wilde kwetsen. Ik zal wat dikker vel opbouwen.
Heren Hay & Han,
U bezigt mijn naampje:
laat mij een inzicht introduceren: wanneer we 500 woorden nodig hebben om 120 woorden te verantwoorden/expliceren dan wringt er iets.
Overigens vind ik dat je over de inhoud van je stukje geen verantwoording hoeft af te leggen. Een stukje kan wanstaltig zijn, potsierlijk, racistisch, vuilbekkend of wat dan ook. Tis fictie (Ezelproces Reve) Nooit misplaatst of onethisch, dan wel geschiedvervalsing.
Commentaar zou betrekking moeten hebben op stijl en vertelkracht, hoe arbitrair ik ook dit inschat.
Groet Rob.
Dank voor je bijdrage aan de discussie, Rob. Maar wat je zegt over een stukje, geldt tot op zekere hoogte ook voor commentaar. Hoe oneens ik het ook was met een deel van Han’s commentaar, hij had natuurlijk het volste recht om te zeggen wat hij zei. Maar soms is het lastig om kritiek op je stuk niet persoonlijk op te vatten. Dat lukte me in dit geval even niet.
Nu kan ik het probleem wel vermijden door voortaan enkel nog over draken en elfjes te schrijven, waar je je niet zo snel een bult aan zult vallen, maar dat ga ik uiteraard niet doen…
Beste Hay,
een Schrijver is zijn eigen God. En God heeft het ook niet altijd gemakkelijk.
Zettum ‘op!
Groet,
Rob.
@Hay, sinds je stuk online staat, heb ik het diverse keren gelezen, maar ik kan het niet goed plaatsen. De veranderingen hebben niet bijgedragen aan een beter begrip.
De titel was eerst iets van Gefilterd paradijs en daarmee was het een themastuk. Die vreemde titel heb je vervangen door Maagden, maar in het stuk komen geen maagden voor.
Dat van die 72 maagden is een fabel, net zoals het een fabel is dat terroristische acties volgens de Koran beloond worden met een uitzicht op het paradijs.
En dan worden de Jezidi’s er nog bijgehaald waarbij impliciet vermeld wordt dat die nog beter zijn dan maagden. De veranderingen aan het het eind van je stuk zijn taalkundig wel oké.
De eerste link onder mijn stukje heb je waarschijnlijk niet aangeklikt en gelezen, Ineke, anders had je denk ik wat minder negatief gereageerd.
Maar dat is geen excuus. Een 120w-stukje hoort zonder een toelichting via dat soort links voor zichzelf te spreken. Dat deed het in dit geval blijkbaar niet. Een nuttige les.
@Hay, die link las ik wel. Kort na plaatsen. Dat was bekende stof voor mij. Het helpt mij niet het stuk in de context te begrijpen welke jij bedoeld hebt. Ofwel: ik kan het niet plaatsen. Kan natuurlijk komen omdat mij iets ontgaan is.
Denk ik niet, Ineke. Anders had zich wel iemand gemeld die begreep wat ik bedoelde. Blijkbaar ben ik er deze keer niet in geslaagd in woorden uit te drukken wat ik voelde en/of bedoelde. Het zij zo.
@Hay, kun je aangeven waarom de niet-maagden eerst maagden waren?
Vind ik eerlijk gezegd een vreemde vraag, Ineke. De titel ‘Maagden’ verwijst naar de rare ideeën die ISers (of althans een deel van hen) hebben over hun beloning in het paradijs.
Er zijn voldoende bewijzen dat IS Yezidimeisjes als seksslavin gebruikten. Ja, en die waren dus geen maagden meer. Maar nogmaals, al dat soort uitleg zou niet nodig moeten zijn. Dat had uit het stukje zelf moeten blijken.
De titel ‘Maagden’ verwijst naar de rare ideeën die ISers (of althans een deel van hen) hebben over hun beloning in het paradijs.
Er zijn voldoende bewijzen dat IS Yezidimeisjes als seksslavin gebruikten. Ja, en die waren dus geen maagden meer. Maar nogmaals, al dat soort uitleg zou niet nodig moeten zijn. Dat had uit het stukje zelf moeten blijken.
Dat krijg je nu van reageren via je smartphone. rare dubbelposts die je niet meer weg krijgt … ;-(
Overigens wil ik de ‘maagdendiscussie’ zo langzamerhand afsluiten. Wat mij betreft is er voldoende over gezegd. Natuurlijk zal ik een eventuele reactie van Ineke op mijn laatste post nog met belangstelling lezen, trouwens ook andere als iemand nog een nieuw gezichtspunt meent te zien.
@Hay, als ik ingelogden ben, zie ik je reactie één keer. Anders drie keer.
Mijn vraag is niet vreemd. In je stuk waren de niet-maagden eerst maagden. Kennelijk ben je over het einde van je stuk later anders gaan denken. Die verandering was taalkundig oké, maar in het licht van je stuk bezien is dat onduidelijk.
Zo vraag ik me ook af hoe het zit met de donkere gestalten. Wanneer ze in het duister lopen, op weg naar de hemelpoort, is het logisch dat de gestalten donker zijn. Maar later, voor de hemelpoort, is dat niet zo logisch. Immers, de gestalten worden dan verlicht. Dan zie je kleuren.
“Dat van die 72 maagden is een fabel”
Ineke, ik vind dit iets te kort door de bocht. Het staat weliswaar niet in de Koran maar wel in de Hadith, wat voor veel moslims vrijwel gelijk staat.
(Voor mij persoonlijk zijn bijbel, koran, totah, etc. trouwens allemaal fabels, maar dat is een andere discussie).
@Bart
Hier geef ik Ineke gelijk. Voor verreweg de meeste moslims is het verhaal van die 72 maagden hooguit beeldspraak. Ik gebruikte dat beeld alleen om aan te geven dat er enkelingen zijn (zoals IS’ers) die de Koran op veel punten letterlijk nemen omdat dat in hun ideologie past.
@Ineke
IS gaat in het zwart gekleed, was mijn gedachte, dus ook in het volle licht blijven ze donker. Maar dat beeld is duidelijk niet overgekomen.
Dan (wat mij betreft de laatste keer) over die maagden. Ik blijf die titel niet misplaatst vinden vanuit de gedachte dat die IS’ers in het paradijs hun verdiende beloning verwachten om te ontdekken dat Allah héél anders oordeelt.
@Hay, nogeens. Mijn vraag slaat niet op de titel. Het slaat op je tekst. Eerst schrijf je dat het allemaal maagden zijn. Dat verander je later. Mijn vraag is welke gedachte daarachter zit.
Als je kijkt naar de betekenis van het woord gestalte, zal mijn opmerking daarover wellicht duidelijker zijn. Zolang ze in het donker lopen zijn het gestalten, in het licht zijn het mensen gehuld in donkere kleding. Ik kijk hier naar de taal. Niet naar politiek.
Ineke, ik had een paar posts geleden al aangegeven dat ik de discussie over dit stukje (dat duidelijk, zoals ook uit Han’s reactie al bleek, op geen enkel punt overkwam zoals ik het bedoelde) onderhand af wilde sluiten. Nu vind ik het niet netjes om daarna helemaal niet meer te reageren. Dat heb ik dus wel nog een paar keer gedaan. Het stoort mij dat je die vorige post geheel negeert. Ik neem dan ook de vrijheid om er nu echt een definitief punt achter te zetten.
@Hay, mijn vraag is van voor die tijd en daarna heb ik getracht de vraag te verduidelijken. Een vraag die je kennelijk niet begrijpt.
Ik lees dit verhaal zoals ik alles hier lees. Ook jouw fantasieverhalen. Een belangrijk kriterium voor mij is geloofwaardigheid. Zo is het in een fantasieverhaal mogelijk dat iemand op een draak vliegt. Wat niet mogelijk is, dat is dat iemand dan opzij kijkt en alle vleugels ziet. Dat kan alleen met ogen in het achterhoofd en daarvan was geen sprake. Qua woord- en taalgebruik is er dan iets misgegaan. Net zoiets is er aan de hand met de zwarte gestalten.
Ik denk dat het goed mogelijk is om van jouw verhaal een goed 120-woorden – verhaal te
maken. Met een betere opbouw van je verhaal is dat zeker mogelijk.
Je reageert steeds erg geprikkeld hier onder jouw stuk. En niet alleen op mij.
Ik hoef geen discussie over de maagden op zich. Wel zou ik graag weten waarom in de eerste versie van jouw verhaal het om maagden gaat. En later dus niet. In feite heb je daarmee het plot veranderd en dat is toch een forse verandering. Hoe komt de schrijver tot zo een verandering. Dat is wat ik me afvraag.
Je hebt gelijk, Ineke. Ik reageerde inderdaad een paar keer geprikkeld. Trots ben ik daar niet op, maar ik denk wel dat het ons bijna allemaal wel eens overkomt als we ons (terecht of onterecht) persoonlijk geraakt voelen. Uitleggen ga ik dat verder niet, want dan zou ik het commentaar van Han en mijn reactie weer op moeten rakelen. Dat wil ik niet en naar ik vermoed Han ook niet.
Je roert wel de reden aan waarom ik graag een punt achter dit stukje wil zetten. Ik kan er niet voldoende afstand meer van nemen om er enkel taalkundig naar te kijken. Ik neem aan dat je dat verder respecteert.
Is oké, Hay
@Hay en @Ineke, mag ik de hekkensluitster zijn? Mij is meer keren overkomen dat een stukje tekst werd gefileerd. Niet hier, elders. Ik raakte dan geïrriteerd omdat het slechts een stukje tekst du jour was. Voor taaltechnische en plottechnische feedback sta ik volkomen open. Mijn idee erachter kan ik summier uitleggen. Lezers begrijpen mij, of niet. Het is iets dat ik – zonder arrogant te zijn – accepteer. Hay, deze keer reageerde ik niet op jouw stukje omdat ik walg van inhumane excessen die fanatici plegen. Persoonlijk dus en zonder er inhoudelijk op in te willen gaan.