Schrijf mee!
« »

Communicatie

Existentie

20 juni 2015 | 120w | P. van Stingelande | 6

“Maar wat is dan toch de zin van het leven?” begon de ene.
“Vertelt u het mij?” zei de ander.
“Het duurt ook allemaal zo lang.”
“Eindeloos, zou ik wel willen zeggen.”
Beiden zwegen en luisterden naar het ruisen van de zee.
“Och, zie ons hier nou toch kniezen”, vervolgde de ene.
“Kniezen. Kniezen… Ja, dat is precies het juiste woord”, antwoordde de ander.
“Ik knies, jij kniest, wij kniezen.”
“Twee kniezelstenen dus eigenlijk.”
“U slaat daar de spijker op zijn kop.”
“Wat is een spijker, als ik vragen mag?”
“Kent u de spijker niet? Dan heb ik u nog een verhaal te vertellen!”
En zo keuvelden de twee kiezelstenen voort vanaf hun strand, tot in het einde der tijden.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van P. van Stingelande of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

6 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »