“U kunt beginnen met uw verdediging, uw maaltijd gaat nu in.”
“Mijne heren, ik ga u bewijzen dat deze dialoog werkt en tevens een gat in de markt is.”
“Oh, hoe wilt u dat dan bewijzen?”
“Proefondervindelijk. Mag ik u allen vragen uw baretten hier voor mij op tafel te leggen.”
“U houdt ons voor de gek?”
“Echt niet, kijk, ik giet nu de dialoog over uw baretten, en zie wat er gebeurd.”
“Maar dat is onmogelijk, dat bestaat niet!”
“Wat bestaat niet? Dat er plots gedachtegangen uit uw baretten omhoog stijgen in klare taal?”
“Warempel u heeft gelijk. En ze zijn nog goed te volgen ook, woordelijk!”
“Het beste komt nog. Mijn dialoog kost slechts drie euro per fles.”
@Mien: ik heb je een hartje gegeven omdat ik houd van je vloeiend taalgebruik.
Inhoudelijk moet ik raden naar wat je wilt voorstellen.
Eerst dacht ik aan een advocaat-verkoper in een rechtzaal met rechters die baretten op hun hoofd droegen.
Pas in tweede instantie dacht ik aan ‘de nieuwe kolonel’ die nu een andere manier van ‘oorlogs- of vredesvoering’ bij zijn rekruten promoot.
Hebben ze het wondermiddel al in alle talen?
Grappig, zo net even ‘uit het lood’. (klein taalfoutje, gebeurd moet met t)
Zeker een originele invulling. Maar net als Nele kom ik er niet uit wat zich hier nu precies afspeelt.
Dialoog als gat in de markt, verdedigd tijdens een promoveren naar doctor in de scheikunde. Het proefschrift, zeer interessant kan ik doorsturen voor geïnteresseerden.
Laat dan even een emailadres achter.
Jammer van de spelfout. Niet gezien. Misschien moet ik ook nog een dialoog schrijven over tialoog. Iets over geneeskunde.
Zonder jouw uitleg roept het verhaaltje vele onbeantwoorde vragen op en dat maakt het voor mij juist intrigerend. De lezer wordt zo gedwongen/uitgenodigd z’n eigen verhaaltje erbij te bedenken. Knap gedaan.
Ik probeer dit verhaal een hartje te geven, maar er gebeurt niets. Wat doe ik verkeerd?
Ah, ik ben eruit!