‘Niet blijven hangen in het verdriet van het verleden. De knop moet om.’
Het klonk als redelijk advies. Dus beukte ik naar hartenlust erop los en gaf een hengst tegen elke schakel. Kwam ik een grendel tegen, trok ik daar ook aan. Het kon best doorgaan voor een greep, het zou met gemak de knop kunnen vertegenwoordigen. Mijn hele gewicht gooide ik in de strijd.
Wat een energie kostte me dat. Maar het leed verdween niet. Nog steeds beleefde ik immense pijnen.
Tot mijn dochtertje vederlicht over mijn toetsen gleed. Ineens was daar het besef van de toekomst. Hoe blind was ik geweest voor het moderne heden? Tegenwoordig gebruiken ze hoofdzakelijk tiptoetsen, die behoeven subtiliteit.
De knop is eindelijk om.
« Kapiteinsstok
Ik weet niks »
« Kapiteinsstok Ik weet niks »
Communicatie
Blind voor het juiste gebruik
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Dana of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Kapiteinsstok Ik weet niks »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cactus)
Reacties
- Han Maas: @Berdien. Haha, ik weet niet meer in welke volgorde, maar na afloop kwam de ontnuchtering.
- NeleDeDeyne: 👍
- NeleDeDeyne: @Berdien: bedankt voor het lezen. (En ja sorry: dit keer is het een spookverhaal geworden 😰… )
- Berdien Blaak: Lisette: ik was ooit het eigendom van twee bijzonder eigenzinnige katten. Het was besmettelijk.
- Berdien Blaak: Nele: enigszins vreemd en duister verhaal, maar lekker antizoet om het weekwoord gevlochten.
- Berdien Blaak: Han: ongelooflijk. Je moet wel erg moe/dronken/verliefd zijn geweest op die roemruchte avond van het...
- Lisette: @Alice: wat een prachtige omschrijving van het velours!
- Han Maas: @Alice. Haha!
- Han Maas: @Berdien. Nee, dat is haast onmogelijk bij het Groot Dictee. Toch wel een 15 fouten.
- Lisette: @Alice: jaaa!
- Lisette: @Berdien: bij mij was het bijna andersom. De clou had ik al, en toen de wending erheen nog.
- Alice: Aannames leiden vaak nergens toe, blijkt maar weer! In een strip van Jan, Jans en de kinderen zei siamees...
- Alice: Dan vlij ik onderwijl, in grootvaders fauteuil gezeten, mijn moede hoofd tegen het antimakassartje.
- Berdien Blaak: Alice en Levja bedankt voor jullie reactie.
- Berdien Blaak: Alice: familietradities kunnen van levensbelang zijn. Voorbij(e) weken.
Recent
- Slagen van de trollenknots
- Baas in huis
- Het Groot Dictee anno hodie
- Adellijke vrijerij (2)
- Stenen bikken te Keskowagi
- 11 November, geen gekke(n) dag
- het kreatuur
- Daar
- Dicactus
- Misbruik
De oude vertrouwde typemachine.
Pijn sluit nooit, maar wordt milder.
Vergeten doen we het nooit.
@Dana, eerder ontmoet op Sol, toch? Ik vind je verdriet, schrijvend en beukend op de schrijfmachine, mooi omschreven. Daar past voor mijn gevoel niet een dochtertje bij in drie zinnen die vederlicht over tiptoetsen glijdt om jou een modern heden te doen begrijpen. Versus verdriet dan. Het is vast metaforisch bedoeld maar het slot wringt voor mij.
Mooi metaforisch geschreven. Hartje.
Dit doet me denken aan mijn moeder. De overschakeling van typemachine naar computer ging niet ongehoord :). Leuk stukje.
Dank voor de reacties en de hartjes, Nell, Marjo en Annemieke.
Mili, ja ik kom ook af en toe op SOL. Het is inderdaad een beetje metaforisch bedoeld. Het moderne heden, zit een tikkeltje sarcasme in. Dat dingen subtiel benaderd dienen te worden, word ikzelf vaak door mijn de vederlichte reacties van mijn dochtertje op gewezen. Snap wel waar het wringt voor jou gevoel. Dank je voor je reactie
Ben altijd blij met opbouwende kritiek