Schrijf mee!
« »

Mensen, Poëzie

Bijna thuis

22 juli 2015 | 120w | Annemieke | 8

De lucht is helderblauw. Blauwer nog dan het blauw van de zee toen dagen nog gelukkig waren in een ander zuidelijk land. Mijn ellenbogen zijn geschaafd en mijn fiets kapot. Ik geniet van de zon.

Plat op de grond, niet in romantisch gras maar op het warme asfalt. De weg naar nergens. Iemand roept dat ik van de straat moet gaan. Ergens piept mijn mobiel. Op de tast voel ik naar mijn tas.

De lucht is nog steeds helderblauw. Of ik mijn voicemail wil afluisteren? Een blikken stem vraagt waar ik ben en of alles goed is. Op de achtergrond klinkt het gepomp van de wasmachine.

Wat weet ik ervan? Ik lig hier gewoon en de was komt alsnog klaar.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Annemieke of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

12 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »