De lucht is helderblauw. Blauwer nog dan het blauw van de zee toen dagen nog gelukkig waren in een ander zuidelijk land. Mijn ellenbogen zijn geschaafd en mijn fiets kapot. Ik geniet van de zon.
Plat op de grond, niet in romantisch gras maar op het warme asfalt. De weg naar nergens. Iemand roept dat ik van de straat moet gaan. Ergens piept mijn mobiel. Op de tast voel ik naar mijn tas.
De lucht is nog steeds helderblauw. Of ik mijn voicemail wil afluisteren? Een blikken stem vraagt waar ik ben en of alles goed is. Op de achtergrond klinkt het gepomp van de wasmachine.
Wat weet ik ervan? Ik lig hier gewoon en de was komt alsnog klaar.
Intrigerend Annemieke. Abstract. Bijna absurd. Wat weet ik ervan? Op de weg naar nergens hoeft dat ook niet. Maar pompende en klaarkomende was zou me toch wel licht verontrusten. Maar ja, hp niet, die ligt daar gewoon (wachtend op Godot?) Mij ligt dit wel.<3
Hoi Luus,
De kans is groot dat hp wacht op Godot. Wachten we uiteindelijk niet allemaal op Godot? En onder het wachten draait de wasmachine gewoon door. Dank voor jouw reactie. Leuk je hier te treffen :).
Groet,
Annemieke
Wonderlijke, ongrijpbare tekst, Annemieke.
Het leest associatief en toch verdwaal je.
Rob
Heel mooi gedaan. Ik denk aan een ongeluk en aan iemand die op de intensive care de geluiden van de apparatuur denkt te herkennen. Maar het kan ook heel goed anders zijn. In elk geval <3-waardig.
Beste Annemieke,
De verwarring na de val, goed beschreven.
Wel, ellebogen ipv ellenbogen.
Met vriendelijke groet +<3,
Chris
@Annemieke, het is voor mij volkomen herkenbaar omdat ook ik zo op het asfalt kan liggen. Het zijn rustpauzes op voorwaarde dat deze of gene onverlaat niet de popo en/of een ambulance gaat bellen. Dan ook nog eens horen dat tussentijds de was wordt gedaan … Liggen blijven. Hartje.
@Rob, Dank je. Het mag best een beetje ongrijpbaar zijn af en toe dus vind ik dat een mooi compliment.
@Hay, Dat was niet direct wat ik had bedacht. Maar het is een hele mooie interpretatie van de tekst. Dus dank voor jouw reactie.
@C.P. Vincentius, Die verrekte ellebogen. Ik schrijf ze volgens mij altijd als ellenbogen. Maar wel weer elleboog. Dus dank voor jouw verbetering en jouw reactie.
@Mili, Ik heb in het verleden zo’n beetje alle verschillende wegplaveisels en bermen én sloten uitgeprobeerd. De meeste soorten slapen comfortabel (altijd zonder popo). Zeker als de was gedaan wordt tijdens een wegslaapje is dat een gelukkige situatie :). Overigens is dit geen autobiografische omschrijving van een rustpauze. Dank voor jouw reactie.
Apart. Ben je binnen of buiten? Pas bij “Op de achtergrond klinkt het gepomp van de wasmachine” wordt het binnen. Dat is de 1 na laatste zin van je verhaal. Daarvoor is alles buiten. Laat het buiten. Dan is het net zo spannend, alleen klopt het.
Peter, hp hoort het gepomp door de telefoon. Dus nog steeds buiten. De kans was al groot, maar volgens mij nu definief wachtend op Godot.
Annemieke, ik vind het ook leuk
Zuster Annemieke,
Ik las het als een korte film. Wie of wat is Godot eigenlijk?
VmetdeVorK.
Broeder van de orde der Vorken,
Godot, wel, dat is het verlangen om het ongrijpbare te vangen. En dat doe je best al liggend op een warme asfaltgrond.
Annemieke,
ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Alleen dat het me doet verlangen naar de zon.
Geinig die associatie met Godot. Maakt toch nieuwsgierig, wie is er gevallen of bezig is met de was? Vladimir of Estragon, of misschien zelfs passanten Lucky en Pozzo. Vragen vragen
Een absurd hartje waardig.