Jutka is naar het zuiden getrokken, weg van de aardbevingen in het Groningse land. Die oude man moest dood. Hij stierf in de waan dat hij het licht zag, maar uit zijn uitroep ‘hey jij’ bleek de schok van de herkenning. Zij wist dat ze hem hier kon vinden, hij werkte destijds in het opvanghuis voor jonge meisjes in Delfzijl. Toen ze twaalf was begon het misbruik en dat duurde vijf jaar.
Aaldert noemde zich toen Albert. Hij gaf haar ooit een ketting, ‘als aandenken omdat je voor mij het einde bent.’ Die ketting had ze al die tijd bewaard om zijn einde te markeren.
Jutka ‘Omega’ liet dit spoor bewust na, omdat ze wist dat verdwijnen haar specialiteit was.
@Jose een monsterlijke grote stap vooruit. Het motief is er, nu de speurtocht van de onderzoekers nog.
Is dit een tipje van de sluier? Of ….
Ik blijf het met spanning volgen.
@Jose gave wending of is het een hint of is het. Goed gedaan. Ik zal deze keer het stokje van je overnemen, maar je had ieder ander mogen aanwijzen.
@allen Hier op het schrijversforum vind je de inhoudsopgave van het verhaal:
http://forum.120w.nl/discussio.....rie#Item_1
@allen Ik heb het vervolg al weer klaar :))))))))
Woensdag 29 jan (deadline) rond 19:00 uur zal hij (automatisch) verschijnen.
Zo dan! Snelle @Jelle.
Ik tel de dagen af…
Spannend! Eerlijk gezegd had ik dit helemaal nog niet gevolgd.
@jose en anderen. Wat leuk dat jullie gezamenlijk een verhaal maken. Ik blijf het volgen als geinteresseerde lezeres
@Jose, mooi gedaan. Een heel andere wending als die ik had bedacht en dat maakt het juist zo leuk.
dank je voor jullie reacties; wie zijn daders, wie zijn slachtoffers, dat is vaak weer de vraag. Waar zou Jutka nu zijn, of heeft ze al weer een andere naam? Leuk dat we ieder onze eigen invulling kunnen geven.
groet, Jose
@all volg het vervolgverhaal dit is deel. ? zoek dat maar uit op het forum onder kettingverhaal