Schrijf mee!
« »

Column, Communicatie, Cultuur

voorbij

22 oktober 2014 | 120w | Lisette | 7

Sinds we hier wonen, is het een vast ritueel. Zodra de dagen gaan lengen, de avonden zachter worden, stijgen ze weer op.
Vroeger zag ik de luchtballon opstijgen in de ogen van mijn zoontje. Die stuiterde bijna uit zijn kinderstoel van opwinding. Jaren later zie ik nog steeds de gaatjes van de vork, die hij in zijn enthousiasme in de tafel prikte.
Inmiddels zijn mijn kinderen te groot om nog op te veren. De honden in de buurt blijven echter aanslaan: zij ruiken onraad als die grote gevaartes voorbij komen.
Het bijzondere is er na al die jaren wel af. De ballonnen zijn meer een symbool geworden voor de komende zomer. En weer een voorbij jaar. Ook de tijd vliegt.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »