Schrijf mee!
« »

Fictie, Liefde, Mensen, Natuur

Vertrouwen

30 december 2014 | 120w | harrij smit | 4

Het wordt steeds donkerder en langzaam maar zeker wint haar verlangen naar warmte en rust het van haar aarzeling om in de intimiteit van zijn kleine tentje te kruipen. Een aarzeling die ze niet goed kan thuisbrengen, een rare mengeling van onrust, onzekerheid en hoop. Of van verwachting? Maar van wat dan? In de serene rust die er hier in het donker tussen hen is ontstaan, kan ze er de vinger niet op leggen. Ze kijkt hem zijdelings aan. Haar onverwachtse reisgenoot is in het duister maar nauwelijks te onderscheiden.
‘Zullen we maar eens gaan slapen?’
Hij hoeft er geen seconde over na te denken. ‘Laten we dat maar doen, ja.’
Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van harrij smit of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »