Ik ben te laat. Het is maar dat je het weet. Gewoon niet goed opgelet. Zet er maar vraagtekens bij. Doe ik soms ook. Ach weet je, het zijn vooral herinneringen die mij bezighouden. En die weken dan weer emotie los. Bij mensen die het lezen, maar ook bij mij. Tranentrekkers zijn het, maar mensen die daarover beginnen lach ik hun gezicht uit.
Nee, nu niet. Ik heb nu geen tissue nodig om de tranen weg te vegen. Want dit is de harde waarheid en die mag gezegd. Vandaag. Morgen is weer een ander verhaal. Dan mogen de tranen weer stromen. Maar vandaag poets ik gewoon de dommigheid met mijn gebalde vuist weg. En daar laat ik geen traantje om.
Dit komt binnen.
Dank je Levja
Maar vandaag….weg.
Mooie zin.
Goed stukje. Het gaat ergens over!
Dank je wel Corina en Nel voor je reacties.
Mooie beschrijving van het gemoed, waar een heel ander verhaal achter schuil gaat. De directe vorm is prachtig
Dank je voor het compliment AnneJo
Heerlijke ingehouden emoties. Je ziet de grote man erin, die iedereen en zichzelf staande houdt…