‘Lavendelzeep?’
‘Prima.’
‘Of honing?’
‘Ook goed.’
‘Verdomme, Herbert! Kun je even meedenken?’
‘Wat jij wil, schat.’
‘Nou, geef dan antwoord. Wat zou jÃj kopen voor mijn moeder?’
‘Mosterd!’
‘Mosterd?’
‘Ja!’
‘Wat ben je ongelooflijk bot. Als het voor jouw moeder zou zijn, kwam je met iets leuks.’
‘Die is dood, Elles.’
‘Weet ik. Ik zei ook: als!’
‘Doe niet zo moeilijk. Het is maar een souvenir!’
‘Dus?’
‘We staan al uren in deze stomme tent te treuzelen voor een cadeautje.’
‘Ja, maar jij werkt voor geen meter mee.’
‘Oké. Neem die lavendelzeep dan.’
‘Weet je het zeker?’
‘Ja!’
‘Of toch de honing?’
‘Ik vind alles best.’
‘Weet je wat, Herbert? Ik denk dat ik die leuke kleine potjes mosterd neem.‘
Zal haar moeder blij mee zijn. Tenzij ze natuurlijk echt een mosterdfan is.
Ha! Herkenbare dialoog tussen man en vrouw.
Hahaha! Is ie ook echt uit het leven gegrepen?
Haha, leuk. Zulk soort stellen kom ik regelmatig tegen in winkels
Haha! Zo gaat dat. Ik zou dan van die hele straffe kopen die echt niet te eten is.
Wie houd er nu niet van ambachtelijk gemaakte mosterd ?-)