Op een mooie lentedag krijg ik het op mijn heupen. De grote schoonmaakwoede.
’s Winters ben ik gelijk een hamster een verwoed verzamelaar. Dit artikel zou ik nog wel eens nodig kunnen hebben. Stapels kranten dus. Ineens laat ik dit los. De kranten gaan in de oudpapiercontainer. Niet meer oppakken en lezen, want dan ben ik verloren.
Het weekend daarop is een goede vriend op bezoek. Al pratend wil hij zijn glas op het tafeltje naast de bank plaatsen. Echter, dat staat nu op een andere plek. Het glas valt stuk op de grond en de wijn vloeit rijkelijk over het parket.
“Waarom heb je nou het tafeltje verzet? Wat een kolder!”
Daar zit ik dan met mijn goede gedrag.
Ha, leuke insteek, @Levja
@Gerda Hartelijk dank voor je leuke reactie en je hartje.
@Levja, zo herkenbaar! Grappig, precies zo… eerst verzamelen en dan opruimen. Jammer van dat glas wijn.
oooo, had het themawoord helemaal niet gezien. Origineel!
Dank weer voor je grappige en originele reactie @Desiree.
Mijn verzamel- en opruimwoede verzet heel wat, ha, ha.
Leuk verhaal. Ik snap alleen de titel niet in deze context.
@Schlimazlnik Dat kan! Ik ga het je niet uitleggen,
De autist in mij zou dit ook kunnen overkomen zowaar…. :-p
letterlijk verzet origineel en leuk ik zeg (1)dat verdiend duidelijk een hartje
Bij een donderslag vannacht, dacht ik bliksem @Schlimazlnik : “je hebt een punt!”
Titel dus aangepast. Dank je voor je reactie.
Hartelijk dank @Aryne
Die lentekolder wil wat!
Toch wel blij met die opruimwoede soms @Irma
Want anders …
@Levja opgeruimd staat netjes!
Zo is het maar net @Marianna