Een hagelgeweer is niet zo ongevaarlijk als je zou denken, legde de instructeur je uit. Als de loop verstopt raakt en je drukt af, ontploft het ding en ben je morsdood. Net wat je nodig hebt.
Dit weekend ben je uitgenodigd voor een jachtpartij door mensen die zeggen dat ze je vrienden zijn. Nooit gedaan, hazen schieten. Lijkt je ook niet leuk, maar je vader heeft je altijd gezegd dat een mens alles kan als-ie maar wil. En jij wil niks, zei hij er steevast achteraan.
Het is nevelig en je loopt achter je vrienden aan. Heimelijk druk je de loop in een hoop zand. De honden blaffen. Hazen stuiven weg. Een vriend lacht. Je aarzelt niet, mikt en schiet.
Prachtige cadans van zinnen op het eind! Je zet daarmee de spanning extra aan. Mooi en natuurlijk…
Dus dit was wat hij wilde… Trieste geschiedenis, puur, zonder opsmuk beschreven.
Heel goed geschreven, een verhaal dat raakt.
Subtiel menselijk drama!
Toevallig zat ik deze week in Saint Hubert, centrum van de jacht in de Belgische Ardennen…daardoor werd je verhaal bijna levensecht. Hoe sommige dingen kunnen samenvallen. Mooi!
Bedankt voor jullie reacties, AJ, Irma, Nel, Ryn!
Erg mooi, Leonardo. Ook het vooruitblikkende “Net wat je nodig hebt”.
@Bart. Dank je. Het was lastig om de clou nog niet weg te geven en dus een zekere dubbelzinnige formulering te verzinnen …
@Leonardo: Je informatiedichtheid in deze 120 woorden is groot. Je zegt intrigerende dingen als ‘mensen die zeggen dat ze je vrienden zijn’ en de bijtende opmerking van de vader vind ik een bommetje. Je krijgt mijn hart!
@Mili – dank je. Je hebt het scherp gelezen