‘Jongens, aan tafel. Het eten is zo klaar,’ riep Marina onder aan de trap.
Even later kwamen Johnny en Karsten de eetkamer in.
‘Wat heb je klaargemaakt, mam?’ vroeg Karsten. ‘Het ruikt hier heerlijk.’
‘Nog even geduld, curieuzeneus. Ga maar eerst je handen wassen in de keuken en neem een paar onderzetters mee. Dan breng ik de kommen mee.’
‘We hebben een ander woord hiervoor geleerd vandaag,’ zei Karsten toen hij terugkwam.
‘Welk dan?’
‘Teefje’, zei hij trots.
Marina keek hem lachend aan.
‘Ben je zeker dat het niet ’treefje’ moet zijn?’
‘Oh. Echt? Gelukkig maar,’ zuchtte Karsten opgelucht. ‘Ik was al bang dat de buren elke dag hun hond op tafel legden om de hete pannen op te zetten …’
Treefje! Wie gebruikt dat nog, qua woord? Mooi verwerkt.
Niemand, denk ik, Schlimazlnik ;). Ik kende het zelfs niet eens zelf. Bedankt
Oh? Wij gebruiken het thuis regelmatig.
Grappige invulling.
Dank je wel, Hay
Ik zie het al voor me, je moet er toch niet aan denken! Leuk!
Dank je wel, Irma
Mooi woord , treefje. Uit de tijd van kaantjes op je brood.
Laten we hopen dat het weer actueel wordt!
Hartje voor de sfeer!
Chris
Fijne woorden, Chris. Dank je wel
Heel leuk, Els, met dat treefje erin verwerkt.
Treefje? Weer een oud-nieuw woord geleerd.
Ik herken de namen Marina en Johnny uit andere verhalen. Zouden ze echt bestaan of niet? Ik wil het antwoord NIET weten. Hou deze personages vast. Dan komen ze verspreid over meerdere 120 woorden tot leven.
Bedankt, Nel
Lousjekoesje, ik denk dat Johnny en Marina al bijna een heel jaar hier avonturen beleven
weer een woord geleerd!
José