‘Weet je waar je bent?’ vraagt een stem uit de groep hoofden die boven me hangt.
‘Ja,’ antwoord ik, ’tegenover het Vakcollege.’
Pijn giert door mijn rug en rechterschouder. Mijn gedachten zijn troebel.
‘Wat doe ik hier eigenlijk?’ vraag ik me hardop af, ‘Dit is route naar mijn werk helemaal niet.’
Er worden meer vragen gesteld. Met spoed word ik daarna weggebracht.
Na de constatering van zeven gebroken ribben, een gebroken sleutelbeen, een gebroken schouderblad en iets dat wijst op een naderende klaplong, bedenk ik me onder invloed van de morfine, vlak voor het zetten van de ruggenprik:
Ik ben een honderdtwintigwoordenschrijver, dit verhaal moet ik herschrijven. Niets of niemand weerhoudt me van een ontmoeting met Mas Papo in Heesch.
@maspapo Helaas Mas, dit keer non-fictie. Het is afwachten hoe één en zal verlopen qua pijn en lange reizen.
Sterkte!
(’s Ochtends aangereden worden, ’s avonds een 120w-stukje plaatsen vanuit het ziekenhuisbed. Bikkel!)
Wauw, heftig dagje Hadeke! Inderdaad sterk dat je wel meteen hier een stukje schrijft. Sterkte!
Zo dan! Heftig @Hadeke Beterschap, sterkte en een spoedig herstel toegewenst.
Volgens mij bij weerhoud een t erbij.
Zo zien jullie maar weer: Inspiratie ligt op de straat.
@levja Klopt. Aangepat. Dank.
@Hadeke beterschap en blij dat het stukje geen roadkill heet
@hadeke! Ik lees het nu pas! Heftig! Verschrikkelijk man. Pijnlijk, vooral letterlijk. Heel erg veel beterschap en er komen nog wel mogelijkheden voor latere ontmoetingen. Beel sterkte gewenst.
Jee Hadeke! Poehhh! Dat is even schrikken. Heel veel beterschap gewenst.
Wowie, dat klinkt heftig. Van <3te beterschap gewenst!
Het gaat langzaamaan wat beter. De ruggenprik draait 24 uur per dag en dat is ook nog wel nodig. Gisteren even kort uit bed geweest en dat ging aardig. Dus: immer voorwaarts. Voorlopig lig ik nog wel wat dagen hier in het ziekenhuis.
Dank voor jullie reacties.
http://metliefs.nl/vcards/create.php?card_id=4240
@hadeke t zat in een klein hoekje.
het is jammer dat je nu moet ademhalen. als daar niets valt te lachen dan bof je nog een beetje.
of zit je nog aan de morfine? in dat geval ga je “als de vliegende brandweer”.
hou je haaks. O nee doe maar niet
wasdje een skier dan had ik je Hals-und-Beinbuch toegewenst. Jij hebt jet anders ingevuld.
@hadeke dank voor je update. Sterkte!
@hadeke hoe is het met je long afgelopen?
@mas Klaplong lijkt met een sisser afgelopen te zijn. Wel stukje los, maar niet erger geworden. Ik geloof inmiddels ook niet meet te zien op de foto’s.
Hadeke
@Hadeke beterschap
@Hadeke, hoe is het nu? Ik wil graag jouw stukje voorlezen op zondag als je dat goed vindt. Ik ga er even vanuit dat jij er de volgende keer weer bij bent…
@mas Als het meezit kan ik morgen naar huis strompelen. De pijn zakt eigenlijk heel voorspoedig weg. Nog wel pillen, maar sinds vandaag ben ik redelijk mobiel. Wel veel liggen en rusten na iedere inspanning. Maar toch, gezien de schade mag ik niet mopperen.
Voorlezen is prima (andere stukken mogen ook hoor ) en ik probeer er zeker volgende keer bij te zijn.
@Hadeke, fijn dat je morgen weer naar huis mag. Ik hoop dat je gauw weer helemaal in orde bent.
@Hadeke Goed te lezen dat de pijn minder is. Hopelijk knap je snel op. Ik zal zondag aan je denken terwijl ik dit stukje voorlees. Heel veel sterkte en tot een volgende keer. Wellicht in Veghel op Fabriek Magnifique.
Hai Henk,
Door de daadkracht van een 120w te posten op de dag van je ongeluk, laat je inderdaad maar weinig ruimte voor smoesjes van aarzelende schrijvers in wording. Wreed! Maar dat is niet de reden van mijn bericht: Beterschap en sterkte wilde ik je wensen. Goeds, Lucia
Zo wat een gigantische doorzettingsvermogen zeg. Het schrijven zit je echt in het bloed als je onder deze omstandigheden zo’n verhaal kan schrijven. Geweldig