Het grote onderbuik gevoel overheerst. Hier heerst de wet van de gunfactor. Er liggen nog enkele lijken van vroeger in de kast te rotten en kennelijk werkt dat door bij de mensen.
En het tegenstelde: ik mag jou en jij bent bekend, dus…
Zo werkt het in de wereld. Elkaar iets gunnen en meelopen met de massa. Daar profiteren de politici van en ook de media spelen daar vrolijk op in. Een goed doel? Wat weten we ervan en waar gaat het geld heen dat binnengehaald wordt. En de kosten die gemaakt zijn?
Het begint weer te kriebelen. Het liedje van de Nozem en de non, zit in mijn hoofd. Zal ik nu echt, of…
Ik druk rap op delete.
Onderbuikgevoel is een woord en daarmee heb je zomaar een extra woord beschikbaar om je stukje nog beter te maken
(Je bent vanaf nu overigens veelschrijver en kunt dus zelf je reeds gepubliceerde stukjes aanpassen)
Leuk om weer eens een mini-column te lezen. Je hebt hiermee wel een punt, ofwel een hartje.
Ik mis wel ergens een vraagteken.
Ik vind het knap dat je met zo weinig woorden kunt zeggen wat je vindt en denkt, Henk.
je schetst het dilemma bij geven aan goede doelen