Schrijf mee!
« »

Column, Communicatie, Liefde, Maatschappij, Mensen, Poëzie

Juni 1982, de oversteek met een engel als klaarover.

15 mei 2014 | 120w | Mir | 8

Als ik mij goed herinner, was het op een maandag dat via infuus druppels snel mijn lichaam binnen
stiefelden. Ik binnen twintig minuten zo’n heftig gevoel bereikte, dat ik via het plafond naar buiten wilde springen.
Ik vroeg naar mijn beloofde ruggenprik.

Moederziel alleen.
Voor mijn keel brak de hel los.

“O God, het is al zover”, klonk het verontrustend.

Jouw uitgedreven billetjes en beentjes lagen verscholen onder een gladgestreken zeil, dat plots boekdelen kon spreken.

In een zijportaaltje mocht je van de dood bijkomen.
Papa heeft je gelukkig nog kunnen bewonderen, puntgaaf was je.

In een latere periode vond een regressie je opnieuw uit ‘lieve vent’, waardoor ik eindelijk bij je begrafenis kon komen.

Het woord virusinfectie, jouw doodsoorzaak.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Mir of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

19 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »