‘Nou, geniet maar lekker van het uitzicht,’ riep de man grijzend.
De zware deur sloot met veel lawaai.
Aan de andere kant van de kleine ruimte was een raampje op ooghoogte.
Een raam op het noorden.
Hij liep er naar toe.
Telde zijn passen. Vijf …
Het raam werd grotendeels bedekt door dikke druipkaarsstromen vogelpoep.
De veroorzakers koerden.
Oh, hij haatte duiven …
En zwakke mensen.
De vroege avondzon verlichtte de bovenste steenlagen van de blinde muur.
Op hoeveel meter afstand? Hoogstens drie, vier.
Hij gooide zijn tas naast het toilet.
Met een zucht ging hij liggen op het bed.
Dit was dus zijn wereld de komende twintig jaar.
Waarschijnlijk nog jaren langer.
TBS startte pas na twee derde van zijn celstraf.
@H2Owrite, een mooie inkijk. De laatste 3 zinnen mogen wat mij betreft anders. Juist die inkijk in het brein van de man, maakt het zo spannend.
Boeiende invulling van het weekthema. In de eerste zin bedoel je, denk ik, grijnzend in plaats van grijzend.
Tweederde is een woord en dus heb je een extra woord om je verhaal nóg beter te maken
Dank voor de hartjes. Zei hij grijnzend (oeps).
De ‘Twee derde’ heb ik speciaal opgezocht.
http://woordenlijst.org/leidraad/6/9/
Helaas dus voor mij, ik moest er toch een woordje aan opofferen.
En Desiree, perspectief is ook bij slechts 120 woordjes een dingetje. Dank voor de tip!
Goed verbeeld. Je ziet het voor je – een gekooid dier. Dat op dit moment niet van plan is zich te laten verbeteren, al helemaal niet door TBS
Wel voor verbetering: de laatste alinea. Daar komt de verteller/schrijver teveel aan het woord. Beetje jammer. Toch een hartje.
geen vrolijk vooruitzicht…