Schrijf mee!
« »

Fictie

Het Weeuwtje smacht nog altijd aan de wal

21 maart 2014 | 120w | jack | 1

Op een herfstige dag arriveer ik slaperig in Enkhuizen. De koude IJsselmeerwind blaast schuimkoppen op de golven en trekt aan de panden van mijn jas. Ik krijg tranen in mijn ogen. De haven naast het treinstation is vrijwel verlaten als ik de veerboot opga. Een kaartje, enkele reis.
Op naar het land van de kleiaardappel!
Hoge golven zwiepen over het scheepsdek. Koffie en appelgebak belanden in het zilte water. Gevulde koeken schuiven over tafel, Beerenburg klotst over de rand van napjes. Behalve ziedend water is buiten niets te zien. De reis duurt voort. Ik dommel weg in het wiegen van de Zuiderzee.
Bij zonsopgang zie ik het op mijn ticket en aan het fjord: Stavanger.
Ik zit in de puree!

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van jack of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »