Schrijf mee!
« »

Fictie

Het stoffelijk omhulsel

11 april 2014 | 120w | jack | 6

Ga niet aan het einde van de hoofdstraat staan als de zon onder gaat, waarschuwden ze de vreemdelingen.

Het dorp bestond slechts uit die ene hoofdstraat, daaraan lagen allebei de winkels, saloon, sheriffskantoor en postkoetsdienstfiliaal. Aan het oostelijke uiteinde van de hoofdstraat lag het treinstation, in het westen lag het kerkhof. Voor velen was de hoofdstraat hun gehele levenspad.

Mijn lief had het pad gelopen. Ik stond bij het hek van de begraafplaats, bij zonsondergang. Ze kwam op mij toe, in tegenlicht. De schaduw versluierde haar gestalte. Toen sprong plots de schaduw op mij over, lederig en kleverig, wat mij verstikte in mijn verdriet.

Haar ziel dwarrelde weg als tuimelkruid.

Het tegenlicht zonk weg achter de horizon, de schaduw verdween.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van jack of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »