Ieder jaar vieren we met de familie kerst. Zoals vroeger kan dat niet meer. Mijn tante, die er samen met mijn moeder voor zorgde dat er een gevulde kalkoen op tafel kwam, is al jaren bij ons weg. Ook mijn jongste broer is dood.
Nu bereid ik de kerstmaaltijd voor, de boodschappen zijn al binnen. Mijn ouders moeten het zonder extravagante gerechten stellen. Ik wil geen maaltijden met een vreemde smaak die je eens per jaar voor lief moet nemen. Beproefde recepten die we zeker lekker vinden, staan op het menu.
Ik neem alles mee naar mijn ouders, dan hoeven ze het huis niet uit. Zouden ze mijn inzet waarderen? Mijn onderbuikgevoel zegt ja. En anders pech: vroeger is weg.
Jouw ouders boffen maar met zo’n dochter.
mooi stukje zonder opsmuk