Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Filosofie van een psychopaat

20 september 2014 | 120w | G.J. van Gisteren | 8

Hartkloppingen, bloed ruist in mijn oren, koud staal drukt op mijn strottenhoofd. Niet angst maar het besef dat ik eindelijk leef veroorzaakt deze adrenalinerush. Het jagersbrein is gezegend met inzichten die prooien ontberen. Het negeert de flinterdunne laag afspraken die men beschaving noemt en ziet de ware aard der dingen. Ik ben anders, niet beter of slechter dan de rest van de schepping. Leven draait tenslotte om onsterfelijkheid middels het doorgeven van genen voor de dood. Wij, de jagers, zijn slechts een instrument voor natuurlijke selectie. Geen sterken zonder zwakken, beschaving en destructie, vernieuwing en dood zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Nu het mijn beurt is besef ik dat wij zijn wat mensen een kans geeft om menselijk te zijn.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van G.J. van Gisteren of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »