Karsten zuchtte.
‘Wat scheelt er?’ vroeg Marina.
‘We moeten voor de biologieles een spreekbeurt houden over een insect.’
‘Neem je wandelende takken mee. Daar weet je genoeg over.’
‘Was het maar zo eenvoudig. Meester Jan bepaalde wie welk dier kreeg. Ik ‘mag’ het over de bij hebben.’
Marina installeerde zich naast haar zoon en samen knutselden ze een bijenkorf met alles erop en eraan in elkaar. Vol goede moed maakte Karsten een bijpassende tekst en na een paar keer inoefenen, was hij er helemaal klaar voor.
De volgende dag begon Marina alles in de auto te laden.
‘Dit moet ook nog mee!’
Marina keek Karsten vragend aan.
‘Bij een spreekbeurt over bijen, mag een BIJzettafel toch niet ontbreken,’ knipoogde hij.
Lekker BIJ de hand.