Schrijf mee!
« »

Communicatie, Maatschappij, Mensen, Poëzie

1968

4 april 2014 | 120w | Mir | 8

Het openbaar vervoer droeg twaalfjarig meisje, behangen met bloemetjes jurk, groene blazer, witte sokken, crème kleurige schoenen, frivool roze kleurig katoenen hoofddeksel.

Rechterhand liet rood gelakt handtasje, geklonken aan zwart hengsel, zwieren op de wind, heimwee wegslaan.

Gedachten lazen tussentijds alle indrukken tot aan eindbestemming, met inbegrip van de uit steen gehouwen tekst: internaat Huis Ter Wege.

Iedere stap werd jolijt gekust door knisperend grind van oprijlaan.

Elke blik vergaapte zich aan knoestige bomen die oprijlaan, flankerend aan beide zijde, omzoomde.

Het koetshuis knipoogde.

De verte lonkte met statigheid.

Drie maanden leefde zij als prinses, gek van bordes en het gracieuze groen geschoren veld dat dagelijks voor haar en de andere giebelende geiten boog, waar onvermogen even krachtig mocht uitblinken.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Mir of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

13 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »