Het openbaar vervoer droeg twaalfjarig meisje, behangen met bloemetjes jurk, groene blazer, witte sokken, crème kleurige schoenen, frivool roze kleurig katoenen hoofddeksel.
Rechterhand liet rood gelakt handtasje, geklonken aan zwart hengsel, zwieren op de wind, heimwee wegslaan.
Gedachten lazen tussentijds alle indrukken tot aan eindbestemming, met inbegrip van de uit steen gehouwen tekst: internaat Huis Ter Wege.
Iedere stap werd jolijt gekust door knisperend grind van oprijlaan.
Elke blik vergaapte zich aan knoestige bomen die oprijlaan, flankerend aan beide zijde, omzoomde.
Het koetshuis knipoogde.
De verte lonkte met statigheid.
Drie maanden leefde zij als prinses, gek van bordes en het gracieuze groen geschoren veld dat dagelijks voor haar en de andere giebelende geiten boog, waar onvermogen even krachtig mocht uitblinken.
Prachtig!
Het is haast een gedicht. De beweging verrast steeds. De beelden zijn sterk en, ik ga helemaal mee. Heimwee wegslaan met een tasje, een knipogend koetshuis, dat is dik een hart waard.
@Mir poetisch stukje
Prachtige proza in mijn ogen @Mir
Heel mooi, filmisch geschreven. In de tegenwoordige tijd schrijven kan het stukje nog versterken.
Flowerpowertijd!
Dames en heer van bordes (1968)-Miranda, Marianne, Levja, Hilde en José, ik was helemaal stilgevallen door reacties. Dankjewel! Vriendelijk groet, Miriam.
@Mir! Dit zijn ze! Jouw juweeltjes!
@mir het is zeker mooi. Ik dans mee met haar zwierige passen
Het klopt taaltechnisch qua schrijfwijze niet overal
beide zijde > moet zijn ‘beide zijden’
omzoomde > moet zijn ‘omzoomden’
aan elkaar schrijven:
– crèmekleurig
– rozekleurig
Een komma tussen ‘groen’ en ‘geschoren’
jolijt? bedoel je ‘jolig”?
gelakt handtasje? > lak handtasje
Ik laat ze dan ook graag fonkelen. Dag Mas!
Dankjewel Heer JelSt. voor reactie en kritische blik. Hier sta ik altijd voor open. Deze grammaticale kneusjes worden opgeheven. Ik had er zeker een paar niet hoeven te maken. Ik
was weer eens te snel, mijn valkuil! Laat die nu weer dansend gevoed zijn. Jolig is vrolijk, jolijt vrolijkheid, dus had het jolig moeten zijn voor uw vraagteken! We zullen elkaars pad nog wel vaker kruizen omdat we mensen zijn en waar mensen zijn……. Met vriendelijke groet, Miriam.
Heer JelSt, nu was ik toch vergeten op mijn gelakt tasje, uw gedachten tasje, het juiste tasje, zowat ons beider tasje in te gaan. U hebt het goed maar mijn tasje vind ik mooier qua dichterlijke vrijheid, of ik het op een kunstzinnige wijze heb op gepimpt (ook zo’n woord), op Chinese wijze gelakt. Kent u ze ook de rode en zwarte lakdoosjes? De eerste laktechniek op hout was bedoeld om het water te weren, mijn rood gelakt tasje
moest er heimwee mee wegslaan. Als ik nu te ver doorsla in het tasjes epistel, ben ik bang dat de lak eraf gaat. Met vriendelijke groet, Miriam.
Heer Jelst, tijdens het avondeten wist ik dat ik fout zat met elkaars pad kruisen met een z. Dit bedacht ik mij tijdens het avondeten. Het woord wordt nu een lijdensweg.
Paastijd, zou het daarmee te maken hebben?
Vr.groeten, Miriam.
Heer JelSt, het woord kruizen bij elkaars pad, moet kruisen zijn. Dat bedacht ik mij bij het avondeten. Ik ben mijn helderheid aan het verliezen. Sorry! Vr.groet, Miriam.