Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Zwart omlijnd

1 februari 2013 | 120w | Hadeke | 16

‘De krant heeft excuses aangeboden. Het was ook wel suf.’
‘Ik was inderdaad verrast hoe makkelijk het ging,’ zeg ik.
‘Terwijl ze het meteen hadden kunnen zien. De begrafenis op de zestiende, dat is over twee weken pas. Dat soort leugens doorzie je toch meteen?’
We staan tegenover elkaar, bij zijn voordeur.
‘Kunnen we het voor eens en altijd uitpraten?’ had hij over de telefoon gevraagd.
De rouwadvertentie was misschien ook wel te ver over de grens, maar hij had het er zelf naar gemaakt. Als je mij een oor aannaait, dan draag je de gevolgen. En nu heeft hij het over leugens.
‘Weet je?’ zeg ik, ‘Zand erover.’
Mijn mes schiet naar voren. De zestiende zal hij begraven worden.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hadeke of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

14 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »