‘De krant heeft excuses aangeboden. Het was ook wel suf.’
‘Ik was inderdaad verrast hoe makkelijk het ging,’ zeg ik.
‘Terwijl ze het meteen hadden kunnen zien. De begrafenis op de zestiende, dat is over twee weken pas. Dat soort leugens doorzie je toch meteen?’
We staan tegenover elkaar, bij zijn voordeur.
‘Kunnen we het voor eens en altijd uitpraten?’ had hij over de telefoon gevraagd.
De rouwadvertentie was misschien ook wel te ver over de grens, maar hij had het er zelf naar gemaakt. Als je mij een oor aannaait, dan draag je de gevolgen. En nu heeft hij het over leugens.
‘Weet je?’ zeg ik, ‘Zand erover.’
Mijn mes schiet naar voren. De zestiende zal hij begraven worden.
Pittig stukje, hou ik van.
@Hadeke, sudderen heeft dus echt zin. Moet een flink meningsverschil zijn geweest.
@df eerst zit er een boek in mijn hoofd en dan schrappen in het uitdenken en daarna nog in het schrijfwerk.
Dank voor jullie reacties.
Auw wat een einde. Zag ik niet aankomen. Ik vond het begin al gemeen, maar dat was nog niks
@Hadeke, goed idee!
Het zal misschien aan de tijd van het jaar liggen, maar ik zie de laatste weken een stortvloed aan van die ‘akelige en gemene verhaaltjes’ op 120W verschijnen.
Dit exemplaar is niet alleen gemeen, maar ook gewoon goed.
Anoniem = Hay
Luguber plan, goed uitgewerkt
Oei, ultieme wraak. Onverwacht. Mooi.
@Hadeke, voor mij ben jij de ongekroonde koning van het bizarre verhaal. Altijd heel zorgvuldig uitgewerkt. En in mooi en zorgvuldig taalgebruik.
Perfect 120-verhaal.
Nogmaals dank voor de reacties.
@hay ik weet ook niet waarom, maar het merendeel van mijn verhalen is sowieso niet echt lief te noemen. (Maar ik compenseer regelmatig. )
@ineke je doet mij blozen
voor spannend geschreven verhaal.
@Hadeke dat staat je vast goed!