We rollebollen weer over elkaar heen. Heerlijk moment, dat stoeien met elkaar. Soms wordt een van ons in de houdgreep genomen, maar niemand komt gebroken uit de strijd. Het is een wekelijks ritueel geworden waar ik met plezier naar uitkijk.
Midden in het spel komen de eerste sputters en tegensputteraars. Niet veel later volgt er een kritieke wolkbreuk. De kluwen spelers raakt gaandeweg ontward, ze komen weer op de been. Dan roept een der spelers: “Pas op, hier is het onbegaanbaar.”
Met z’n allen kijken we naar de aangegeven plek, en ja, het is doorweekt. Bij nadere beschouwing blijkt er iets te zijn achtergebleven.
Een voor een bekijken we het geval.
Een modderschoen?!
Geen namen genoemd.
‘Wie de schoen…’
Juist!
Het zal toch niet die schoen van Reintje zijn?
Ik neem aan dat het stukje over een potje rugby gaat…
@ Hay, dank je.
Bedoel je misschien “over de rug-by”?
@Gerda, de clou is me een beetje onduidelijk. Zou je wat toelichting willen geven?
Leuk gevonden: ‘Midden in het spel komen de eerste sputters en tegensputteraars’.
Een stukje met een dubbele bodem. Knap gedaan.
@Desiree, zie mijn tegenreactie op de jouwe, bij „Honds”
maakt t wel duidelijk, denk ik.
@Levja. Dank je. Jij hebt’m door?
In de een-na-laatste zin geef je het treffend aan.
@Levja.
Overigens ook in de titel en eigenlijk wel in elke zin.
@Gerda, Ahaaaa! Ik heb ‘m door.
Ik vind met name de punt en spaties in de titel briljant * we-zen-loos grinnikt
@Levja @Desiree @Jelstein.
Knap hoor! Goed gelezen :))
<3elijk dank.