Ineens zit ik met haar opgescheept. Een norse tiener met paarsgeverfd haar en een neuspiercing. Mijn buurvrouw is even boven iets halen. Nu zit ik ongemakkelijk tegenover het nichtje van de man van haar zus, of zoiets.
‘Ik ben vorig jaar in één klap allebei m’n ouders kwijtgeraakt,’ zegt het nichtje plompverloren.
‘Wat erg!’ roep ik uit. Ik ben vorig jaar één ouder kwijtgeraakt door een hartinfarct. Dat verdriet kan ik al nauwelijks te boven komen. Stel dat je ze allebei tegelijk verliest! Tranen springen in mijn ogen.
‘Het was op de markt,’ grijnst ze. ‘Gelukkig hadden we telefoons.’
Verbijsterd kijk ik haar aan. ‘Is dat een grap?’
Ze schatert van het lachen. ‘Leuk, hè? Gejat van Guido Weijers, hoor.’
Puur leedvermaak in een notedop
Gelukkig maar dat het een grapje was… nou ja, grapje… Leuk geschreven, verrassend eind! Hartje!
Dank Gerda en Irma voor de reacties en de hartjes!
Ik houd van dit soort grappen, en gezien het infarct heb je een hartje nodig!
:-):-):-)
@Inge, tienerhumor, mooi neergepend.
Dankjewel Ger & Desiree!