Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Verloren jeugd

20 maart 2013 | 120w | Inge Hulsker | 10

Ineens zit ik met haar opgescheept. Een norse tiener met paarsgeverfd haar en een neuspiercing. Mijn buurvrouw is even boven iets halen. Nu zit ik ongemakkelijk tegenover het nichtje van de man van haar zus, of zoiets.

‘Ik ben vorig jaar in één klap allebei m’n ouders kwijtgeraakt,’ zegt het nichtje plompverloren.
‘Wat erg!’ roep ik uit. Ik ben vorig jaar één ouder kwijtgeraakt door een hartinfarct. Dat verdriet kan ik al nauwelijks te boven komen. Stel dat je ze allebei tegelijk verliest! Tranen springen in mijn ogen.

‘Het was op de markt,’ grijnst ze. ‘Gelukkig hadden we telefoons.’
Verbijsterd kijk ik haar aan. ‘Is dat een grap?’
Ze schatert van het lachen. ‘Leuk, hè? Gejat van Guido Weijers, hoor.’

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Inge Hulsker of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

6 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »