Schrijf mee!
« »

Familie, Maatschappij, Mensen, Poëzie

Tweezaamheid

5 augustus 2013 | 120w | JelStein | 20

Twee zusters waren tegenpolen,
maar hielden toch veel van elkaar.
Wilden elkaar constant bestrijden;
men zag dat steeds weer jaar na jaar.

Nu stram en stijf en broos is hun lijf:
twee weduwen oud van jaren.
Beide dames heen en niet meer daar,
waar zij ooit gelukkig waren.

Een vertrok naar overzeese oorden:
haar huis verliet zij door haar dood.
Een bleef er achter, hield voet bij stuk:
in ’t huis dat haar bescherming bood.

De een verliest het tijdelijke:
nu in het ledig eeuwig iets.
De ander heeft zichzelf verloren:
verkeert nu in het eeuwig niets.

’t Is triest zo alleen te eindigen.
Afglijdend in de eenzaamheid.
Ze zijn elkaar, zichzelf verloren.
Vergeten is de tweezaamheid.

Alleen nog vergetelheid…

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van JelStein of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

19 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »