Ze opent het blauwe koffertje van haar overleden opa. Er ligt een bundeltje vergeelde brieven in. Een grote bruine enveloppe trekt haar aandacht. Al snel is ze verdiept in de inhoud. Ze leest over hardvochtige mishandelingen van de broeders van het Sint Laurentius Gesticht in Rotterdam, waar hij in 1891 als tweejarige belandde en tot zijn zestiende met de karwats bont en blauw werd geslagen. En altijd stamppot met eens per week een klein stukje vlees. Bijbelse liefdadigheid…
Ze googelt, leest oproepen over seksueel misbruik en legt haar bril bedachtzaam neer. De tijd heelt alle wonden van 110 jaar geleden.
Paus Benedictus kondigt zijn aftreden aan. Zij schenkt hem genereus een reiskoffertje. Een blauwe, gevuld met sierlijk geschreven brieven.
Amen.
Sterk stuk, Geertje.
Hoi Gerda,
Dank je. Dit is non-fictie. Diepte het dit weekend op uit dat blauwe koffertje. De kleindochter is in werkelijkheid de dochter. Ik schreef het als eerbetoon aan mijn vader die een zeer bewogen leven leidde. Hij vatte zijn levensverhaal samen in diverse brieven. Ik kan er zelf ontroerd door raken. Toen hij stierf, was hij 79 jaar en ik 15…
Ik had het ook zo gelezen, hoor, als non-fictie.
Je hebt het sterk neergezet, mooi in beeld gebracht.Dat bedoelde ik met
“sterk stukje”.
@Geertje, een actueel thema, mooi verhaal.
Brrrrrrr
Heftig. Mooi beschreven zo.
Heb je overwogen het in ik-vorm te zetten? Dat lijkt mij nog sterker.
@Geertje Mooi geschreven. Je weet heel veel in 120 woorden te stoppen.
Moeite heb ik met de zin:
“De tijd heelt alle wonden van 110 jaar geleden”.
Alsof tijd geen wonden kan helen die minder oud zijn. Maar ook … kan tijd werkelijk wonden helen? Zulke wonden?
Hoi Inge. Nee, heb niet overwogen het in de ik-vorm neer te zetten. Dan had ik de 2e alinea anders geschreven.
Ineke: “De tijd heelt alle wonden van 110 jaar geleden.” is cynisch bedoeld. Soms moet je het aan de lezer overlaten zelf z’n conclusie te trekken en niet alles te willen uitleggen
Dank voor jullie fijne reacties!
@Geertje daar heb je gelijk in
Hoe kan het gebeuren dat een “onschuldige”kleine baby
kan uitgroeien tot een hartvochtig mishandelende broeder?
Zou zo iets te voorkomen zijn?
Grietje, ’t Is net zoiets als jezelf afvragen waarom deze jongen uit de poorten van de hel, oftewel dat vreselijke gesticht, toch – tegen alle verwachtingen in – een liefdevolle vader werd, al duurde het nog lang voordat hij het R.K. geloof van zich afwierp.