Schrijf mee!
« »

Mensen

Tandartsvrees

12 november 2013 | 120w | Irma Moekestorm | 8

Met knikkende knieën neem ik plaats in de tandartsstoel.
‘Een verdovinkje, verder voelt u niets,’ belooft de assistente.

Gedesoriënteerd kijk ik in de ogen van Rostelli. De lichten in de zaal gaan aan en een applaus komt me tegemoet. Bibberig zoek ik mijn plaatsje weer op. Mijn vriendin fluistert me toe dat ik het goed heb gedaan.
‘Was het niet eng? Vraagt ze. ‘En heb je echt niets gemerkt?’
Ik schud mijn hoofd.

‘Meneer?’ Ik voel een hand op mijn schouder.
‘Meneer Verhúlst!’
‘Typisch gevalletje dissociatie,’ hoor ik vaag de stem van de tandarts.
Ik open mijn ogen.
‘U mag spoelen.’
Als gehypnotiseerd klap ik mijn kaken op elkaar.
Totdat het doordringt: Ik ben klaar… tenminste, voor een half jaar.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Irma Moekestorm of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »