Iedere ochtend pak ik twee sneetjes brood uit de vriezer en leg deze op het bord op het aanrecht. Daarna ga ik douchen.
‘Ik ben klaar. Jij kan’, zeg ik als ik de slaapkamer binnenloop.
Ik kleed me aan en ga naar beneden om de krant te lezen. Het ontbijt wordt door mij altijd overgeslagen. We hebben een bedrijfskantine waar ik mijn eerste happen van de dag zal nemen.
‘Alweer een aanslag’, zeg ik voor me uit. Ik verwacht geen reactie, dat is hoe al jaren ons ochtendritueel wordt uitgevoerd. Hier worden maar weinig woorden gesproken.
Toch is het de laatste dagen anders. Het is vrijdag. Er liggen tien boterhammen op het bord. Op de onderste sneden staat al schimmel.
@Hadeke, weer een mooi stukje.
Als ik aan een boterham met schimmel denk, heb ik gelijk een beeld van zo’n geelgroene harige uitwassen, niet onderop, maar juist bovenaan, die van de boterham een onherkenbare smurrie maken.
Maar dat heeft verder weinig met de inhoud van dit weer zeer Hadekiaanse stukje te maken.
Dank voor jullie reacties en de hartjes.
@hay Grappig, dat beeld had ik oorspronkelijk ook, maar het kon gewoonweg niet. Of er moest een reden zijn om de stapel om te draaien. Soms zit de realiteit ons als schrijvers behoorlijk in de weg.
@Hadeke Je doet je reputatie weer eer aan
Mooi stukje Hadeke. Je schept een triest beeld…
Ik zou ‘Het ontbijt wordt door mij altijd overgeslagen.’ liever schrijven als ‘Het ontbijt sla ik altijd over.’
@Hadeke Gefeliciteerd met je weekwinnaarschap!!
@Hadeke, gefeliciteerd, verdiend!