Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie, Liefde, Mensen

Rouw

13 april 2013 | 120w | Lorette | 1

Alle verdriet van de afgelopen maanden drukt ze weg. Alsof ze in een keurslijf is gedrukt van eeuwig grijs. Andere tinten zijn onmogelijk. Haar knokkels kleuren wit van het knijpen in het boekje dat ze als steun en toeverlaat vasthoudt. Als het orgel begint te spelen krimpt ze ineen. Het klinkt ernstig. Alsof de muziek zich aanpast aan haar stemming.
Wanneer ze zich omdraait naar de ingang van de kerk, draait haar maag zich om. Daar komt hij, gevolgd door andere gasten. Ze voelt ogen priemen maar ze recht haar rug. Al beminde ze elk deel van hem, ze zou na vandaag geen traan meer om hem laten.
Hij moest zo nodig in de lente trouwen met haar beste vriendin…

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Lorette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »