Hij was in tegenstelling tot zijn drie speelkameraadjes helaas nog niet vier jaar. Hij moest toezien hoe zij naar de kleuterschool gingen. Hij mocht niet mee. In zijn vroege jeugd werd hij vanwege zijn bronchitisaanvallen op kinderverjaardagen mee naar buiten genomen. Hem was het plezier niet gegund. Het werd een patroon. Rond zijn zevende verhuisde zijn gezin naar een ander deel van de grote stad. De rest van de uitgebreide familie kwam nog maar zelden op bezoek. Afgehaakt. Zijn klas op de lagere school en op de middelbare school was de laatste die nog op zaterdag les had. Zijn vrienden waren verloofd op hun twintigste; hij niet. Toen zijn vrouw zeer ziek werd, werd zijn isolement een dissociatie in perfectum.
« Onbewust bereikt
Het kind in de stierenvechter »
« Onbewust bereikt Het kind in de stierenvechter »
Communicatie, Fictie
Patroon
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van JelStein of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Onbewust bereikt Het kind in de stierenvechter »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Hekate: Treffend gedicht.
- Mien: Zolang ze maar hun stekels kunnen opsteken. ;)
- Mien: Die heeft ook wel eens koorts ja. ;)
- Hekate: Nooit geweten dat cactussen zo erg kunnen afzien. Leerzaam thema.
- Hekate: Van een zieke fantasie gesproken …
- Han Maas: @Hekate. Bedankt voor de inspiratie. Zo ontstaan verhaaltjes.
- Han Maas: @Hekate. Ja, eigenlijk heb ik wat meer woorden nodig.
- Hekate: Irritante betweter :P (gelukkig wel een betweter die gelijk heeft)
- Hekate: Indrukwekkend, een heel verhaal, een hele wereld in 120 woorden.
- Hekate: Leuk stukje. Toch kan ik me niet voorstellen dat het kind niet blijft doorvragen over wat voor ander haar er...
- Alice: En Mien natuurlijk ook!
- H2OWritez: Ja, lange reis, maar niet verveeld. Was echt supergaaf. Met drie Noorse exchange-students voor geloof ik 5...
- Han Maas: @Hekate. Haha, die is goed!
- Han Maas: @Hekate. Haha, het gaat niet over mij, hoor.
- Hekate: Ha, jij dacht in dezelfde richting als ik, al heb ik dat van die beschuldigingen gemist vrees ik. Dat was een...
Recent
- Kus de cactus
- Een mantelzorgster is een powervrouw
- Stekels
- Cactus in de schijnwerpers
- Cactusact
- Slappe cactussen leggen het loodje
- Last van mijn cactussenbillen
- De heer Vreeswijk neemt Hekate niets kwalijk
- Leegte
- Omgaan met omplakken tijdens een gesprek met een te aantrekkelijke dame
@Jelle, je hebt het themawoord gebruikt, maar het stuk heeft met dissociatie niet veel uit te staan.
Opmerkingen:
– nog niet vier jaar
Beter: nog geen vier jaar
– Zijn klas op de lagere school en op de middelbare school was de laatste die nog op zaterdag les had.
Die zin loopt niet lekker en ook lijkt het niet te kloppen wat er staat.
@jelstein Als ik dit zo lees, heeft de hoofdpersoon als verdediging voor zijn eigen emotionele integriteit zich ontkoppelt van de wereld om hem heen.
Zo ja dan is dat wat mij betreft dissociatie.
Bravo Anne. Ik zie dat jij de onderliggende gedachte uit de slotzin doorgrond. Het is alleen niet verdediging maar bescherming. Een kleine nuance
isolatie ook als kracht, je zwakte kan je kracht worden!