Hij was in tegenstelling tot zijn drie speelkameraadjes helaas nog niet vier jaar. Hij moest toezien hoe zij naar de kleuterschool gingen. Hij mocht niet mee. In zijn vroege jeugd werd hij vanwege zijn bronchitisaanvallen op kinderverjaardagen mee naar buiten genomen. Hem was het plezier niet gegund. Het werd een patroon. Rond zijn zevende verhuisde zijn gezin naar een ander deel van de grote stad. De rest van de uitgebreide familie kwam nog maar zelden op bezoek. Afgehaakt. Zijn klas op de lagere school en op de middelbare school was de laatste die nog op zaterdag les had. Zijn vrienden waren verloofd op hun twintigste; hij niet. Toen zijn vrouw zeer ziek werd, werd zijn isolement een dissociatie in perfectum.
« Onbewust bereikt
Het kind in de stierenvechter »
« Onbewust bereikt Het kind in de stierenvechter »
Communicatie, Fictie
Patroon
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van JelStein of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Onbewust bereikt Het kind in de stierenvechter »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Gesticht)
Reacties
- Levja: @José, zo mooi weer je samenvatting.
- Han Maas: @José. Beide schrijfwijzen zijn correct. Dank je voor je reactie(s).
- Ewald Hagedorn: @José. Je slaat de spijker op zijn kop. Dit stukje is geschreven naar aanleiding van een uitzending...
- José van Rosmalen: En dan willen ze nog die TAN-codes afschaffen ook, dat is het ergste leed dat Humberto treft!
- José van Rosmalen: De hoofdpersoon, geschoold in etnisch profileren, goed neergezet.
- José van Rosmalen: zusterschap is meesterschap
- José van Rosmalen: Lees het als aanklacht tegen ideeen Klaas Dijkhoff, maar vind dan de slotzin niet zo sterk.
- José van Rosmalen: Meneer Vreeswijk als taalpurist, overigens de naam Tom Poes bedacht Marten Toonder in oorlogstijd...
- José van Rosmalen: Tja, hij kan nog overwegen om niet te gaan, maar hij weet dat zijn moeder dat niet leuk zou vinden
- José van Rosmalen: Mooi Mara, ode aan Moeder Aarde. Geen vaderlandsliefde maar universele liefde
- José van Rosmalen: mooie terugblik op jareh zeventig, lijken nu een beetje kneuterig, maar toen vonden we dat niet.
- José van Rosmalen: met hart en hoofd!
- José van Rosmalen: Het wordt het wel een onleefbare wereld als Simpelmans zijn zin zou krijgen.
- José van Rosmalen: @Ewald en @Nele, dank voor jullie reacties
- Han Maas: @Nele. Een aardig stukje.
Recent
- De geniale versimpeling
- Wie zonder zonde is…..
- Haaien tegen asielzoekers
- Vaderland ingelijst
- wie evenaar(d)(t) haar?
- Een leuke anekdote
- De heer Vreeswijk kijkt niet naar voetbal
- Wereldvluchtelingendag
- Spanje mijn vaderland
- Vaderland, moedertaal en broederliefde
@Jelle, je hebt het themawoord gebruikt, maar het stuk heeft met dissociatie niet veel uit te staan.
Opmerkingen:
– nog niet vier jaar
Beter: nog geen vier jaar
– Zijn klas op de lagere school en op de middelbare school was de laatste die nog op zaterdag les had.
Die zin loopt niet lekker en ook lijkt het niet te kloppen wat er staat.
@jelstein Als ik dit zo lees, heeft de hoofdpersoon als verdediging voor zijn eigen emotionele integriteit zich ontkoppelt van de wereld om hem heen.
Zo ja dan is dat wat mij betreft dissociatie.
Bravo Anne. Ik zie dat jij de onderliggende gedachte uit de slotzin doorgrond. Het is alleen niet verdediging maar bescherming. Een kleine nuance
isolatie ook als kracht, je zwakte kan je kracht worden!