Hij was in tegenstelling tot zijn drie speelkameraadjes helaas nog niet vier jaar. Hij moest toezien hoe zij naar de kleuterschool gingen. Hij mocht niet mee. In zijn vroege jeugd werd hij vanwege zijn bronchitisaanvallen op kinderverjaardagen mee naar buiten genomen. Hem was het plezier niet gegund. Het werd een patroon. Rond zijn zevende verhuisde zijn gezin naar een ander deel van de grote stad. De rest van de uitgebreide familie kwam nog maar zelden op bezoek. Afgehaakt. Zijn klas op de lagere school en op de middelbare school was de laatste die nog op zaterdag les had. Zijn vrienden waren verloofd op hun twintigste; hij niet. Toen zijn vrouw zeer ziek werd, werd zijn isolement een dissociatie in perfectum.
@Jelle, je hebt het themawoord gebruikt, maar het stuk heeft met dissociatie niet veel uit te staan.
Opmerkingen:
– nog niet vier jaar
Beter: nog geen vier jaar
– Zijn klas op de lagere school en op de middelbare school was de laatste die nog op zaterdag les had.
Die zin loopt niet lekker en ook lijkt het niet te kloppen wat er staat.
@jelstein Als ik dit zo lees, heeft de hoofdpersoon als verdediging voor zijn eigen emotionele integriteit zich ontkoppelt van de wereld om hem heen.
Zo ja dan is dat wat mij betreft dissociatie.
Bravo Anne. Ik zie dat jij de onderliggende gedachte uit de slotzin doorgrond. Het is alleen niet verdediging maar bescherming. Een kleine nuance
isolatie ook als kracht, je zwakte kan je kracht worden!