Een onvergetelijke jeugdherinnering is de vader van mijn vader. Zijn bijnaam “Opa Hitchcock” want hij leek veel op deze beroemdheid! Op zaterdagavond keken wij naar hem uit want hij had een vast ritueel. Zodra deze imposante man was gezeten, haalde hij een witte papieren zak tevoorschijn en gooide hem meestal op tafel. Wij mochten daar één lekkernij uitzoeken, gekocht bij de plaatselijke bakker. Allerlei soorten snoepgoed lagen ons verlekkerd aan te kijken en na lang twijfelen konden wij dan onze keus maken. Om kracht bij te zetten en te zorgen dat wij netjes bedankten, zei hij met een cynische grijns ,”dankie hond”. Maar zijn pretoogjes verraadde zijn kinderlijke mildheid!
« Bloemenkinderen
Mijn Stad »
« Bloemenkinderen Mijn Stad »
Communicatie, Familie
Opa
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Lea Alleblas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Bloemenkinderen Mijn Stad »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Han Maas: @José. Je zult maar zo’n brief krijgen…
- Han Maas: @Cora. Prima zo!
- Cora Leek: Berdien, je kunt blijkbaar eindeloos putten uit menselijk leed. Ontroerend stukje.
- Cora Leek: @Han, dank voor je reactie. Je hebt gelijk met het opzuigen van kennis. Ik heb de tekst aangepast. Ook de...
- NeleDeDeyne: (*Duivelse wetstraat-parasiet-achtige wezens, die zich voordoen als menselijke regeringsleiders.)
- Han Maas: @Cora. ‘en zoog hij in barre omstandigheden kennis in zich op…’ – en zoog hij in...
- Han Maas: @Alice. Een mooi verhaaltje. tekort kwamen – tekortkwamen
- Han Maas: @Cora en @Alice. Hartelijk dank. De heer Vreeswijk moet nog een paar keer terugkomen bij de dokter.
- Cora Leek: Het is zo belangrijk dat een kind tot bloei komt op zijn eigen manier. Hoeveel jongeren belopen eigenlijk...
- Berdien Blaak: Cora: je mag toch ook niet meer minder perfect en veelbelovend zijn? Mooi dat je zo een ander soort...
- Frank: Gefeliciteerd :)
- Alice: Ik vermoed het laatste, uit onwetendheid en onbegrip misschien wel. Mooi dat de jongen zijn eigen weg heeft...
- Alice: Ik hoop dat ook! Een goede hoosbui doet een cactus bloeien, toch? Er wordt weer regen voorspeld…
- Alice: Geweldig! Je zette mij even op het verkeerde been, en dat in 120 woorden. Ik vrees voor meneer dat de dokter...
- Alice: Dan blijft er slechts ‘mis’ over. Lang niet mis voor feestdagenvrezers. Hoop dat hij in januari...
Recent
- Schoondochters en kerst
- De Engelsen op hun retour
- Verdord verleden
- Stom, stom, stom, stom, zeg het en passant, please
- Fatsoenlijk humanitair
- Energy is uit licht opgebouwd
- Wijkverhaal 12 De leraar
- Er was eens
- Bijna voorbij
- De heer Vreeswijk blijft liever even staan
1 snoepje in de week en er netjes voor bedanken. Dat moet echt heel lang geleden zijn. De Hollandse hebberigheid bestaat al een tijd. Respect voor zo’n jeugdherinnering.
zoiets bestaat nu niet meer