Ons werk bestond uit het lezen van kranten en het uitknippen van alles wat met het bankwezen te maken had. Onze baas, die aan het hoofd van de tafel zat, beoordeelde en sorteerde de artikelen en borg ze op in enorme ladekasten. Internet was er nog niet en computers waren groot en duur en werden voor andere zaken gebruikt. Zodoende waren wij met onze afdeling “Externe informatie” de voorlopers van Google. De knipsels zaten met paperclips aan elkaar. Als onze baas een artikel had opgeborgen, boog hij een figuurtje van de paperclip en zette die op zijn bureau. Op vastgestelde tijden telde hij de paperclips, dat noemde hij “Prestatie-indicatie” en gooide ze vervolgens met een sierlijke boog in de prullenbak.
Leuk mas, mooi plaatje beschreven.
@Inge dank je en zie je het ook voor je?
@Mas Leuk geschreven en ja, ik zie het zo voor me.
Zonder die van jou gelezen te hebben komen we toch bij hetzelfde punt terecht, namelijk het wegdoen van de paperclip. leuk verhaal.
Een vervlogen beeld mooi weergegeven.
ach, die goede, oude tijd… zucht.
Dank allemaal.
@Mas papo gefeliciteerd. Dat waren nog eens echte bazen!
@geertjepaaij inderdaad. Zo aan het hoofd van de tafel. Streng maar rechtvaardig.
@Mas Gefeliciteerd met je weekwinnaarschap!
@Ineke dank je. Het verbaast me telkens hoeveel hartjes je krijgt bij de diverse stukjes. De ene keer weinig, de andere keer veel, terwijl het eerste stukje misschien beter is dan het tweede. Maar dan spreekt het tweede misschien meer aan. Ook weet ik dat sommige mensen het aan anderen laten lezen en dat gebeurt misschien ook niet elke keer. Maar ja, het is erg leuk om te doen en als mensen het ook met plezier lezen, dan is het al geslaagd. Dus straks ook weer iets met belasting. Lastig onderwerp.
@Mas Het aantal hartjes valt moeilijk te voorspellen. Wel zou je kunnen zeggen dat hoe vaker een stuk gelezen wordt, hoe meer hartjes het zal krijgen. Maar dat dat lang niet altijd opgaat bewijzen de stukken van bijvoorbeeld @DeFrysk. Ze worden veel gelezen, zijn doorgaans goed geschreven (vooral de scherpe columns) en toch krijgen ze lang niet zoveel hartjes als je zou verwachten.
@Ineke. Klopt. Het lijkt dat de luchtigste stukjes de meeste hartjes krijgen. Soms wordt ik gecomplimenteerd met een stukje, maar geen hartje. Overigens ben ik daar zeker zo blij mee. En soms wordt het doorverteld en krijg je opeens veel hartjes. Grappig allemaal.
@Mas Luchtige stukjes, maar ook stukjes welke appelleren aan het onderbuikgevoel.
En vergeet niet, veel lezers die via Twitter lezen weten niets van hartjes. Ze merken dat niet op. Of vergeten het. Van FB weet ik weinig, maar dan is men eerder geneigd op een duim te letten.
@Ineke inderdaad is die “like” algemeen bekend. Als je iets over hartjes zegt kijkt men je verbaasd aan.
Overigens doe ik ook niets met FB.