De dag na Valentijnsdag meld ik me blij op school. Goedgemutst onderga ik het leergeruis van pubers, die niet de indruk wekken gewapend met leervragen mijn Wiskundeles te bezoeken.
Ik slaag erin de crea-vleugel te vermijden. Hoezeer ik ook mijn nieuwe collega, docent Tekenen wil gadeslaan. Jong, strak, wilde lokken en een uitbundige uitstraling. Sinds haar verschijning, ben ik vervuld van haar. Haar lieve lach.
Ze windt me op. Ik heb anoniem een Valentijnskaart in haar postvakje gedeponeerd. Zal ze wellicht vermoeden, dat ik haar geheime aanbidder ben? Devote adept.
Ik spot haar slechts bij het verlaten van de school. Schuchter steek ik mijn hand naar haar op. Mijn onderbuik gloeit.
Thuisgekomen staat manlief zuurkool te bereiden. Toekomstig verleden tijd.
Laatste twee zinnen zijn geweldig, zuurkool en toekomstig verleden tijd. Krijg er meteen een beeld bij
@Joachim Schitterend geschreven!
Beiden dank.
@Joachim, een pareltje
Stilistisch fraai! Ga door.
Goed opgebouwde verhaallijn! Ik zou het kunnen hebben geschreven
Lezers en reageerders: dank.