Het kristallen glas, gevuld met water, vangt de kleurenpracht van de natuur in haar geslepen profiel. In de druppels aanschouw ik het groen van de natuur, het goud van de zon, het blauw en wit van de hemel. Als een stok langs de snaren van een viool strijkt de zwoele wind teder langs mijn huid.
Op de achtergrond roept een merel luid naar zijn vrouwtje. Hij waarschuwt haar.
Ik kantel de fluit iets en er verschijnen lichtgevende vlekken op mijn hand. Zonnige regenboogvlekken. Ik giet een beetje van het water over mijn borst en zie hoe de straal zijn weg vindt langs alle donshaartjes en poriën. En heel even kussen de koele druppels liefdevol de moedervlek op mijn buik.
Nu.
« Boos paard
De stilte op straat »
« Boos paard De stilte op straat »
Communicatie
Nu
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Desiree Felen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
20 reacties
Reageren
« Boos paard De stilte op straat »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
Mooi
Wow desiree, ik zag het water bijna vloeien en voelde de natuur bijna om mij heen.
Wat prachtig subtiel geschreven.
@Desiree Ik mag je altijd al graag lezen. Maar met nu ovetref je me…
Kon ik je nu maar honderd hartjes geven.
Sanne, newcomm, Irma dank jullie wel. Levja, dank je wel voor je mooie compliment. Visa versa.
Mooi he, zo’n kleurenpracht als de zon op een glas (water) schijnt.
Mooie beeldspraak met de viool.
Ik vind ‘beker’ wat minder goed gekozen, want dan is het volgens mij van steen of plastic. En kan de zon er dus niet doorheen schijnen.
Verder verbaast het me dat je geen kippenvel kreeg van de druppel water. Ik kreeg het wel bij het lezen. Misschien is dat juist de bedoeling.
@Lousjekousje, ik ben het met je eens betreft de beker. Er is geen synoniem voor glas. Pas het toch aan, dank je.
vice versa
haar = zijn; verwijswoord naar onzijdig znw
@Desiree Beeldend geschreven, mooi ook en het kan nog mooier. Je geeft aan dat er geen synoniem is voor glas, maar er zijn er diverse, zoals fluit, kelk en roemer.
– In de druppels aanschouw ik (…) het blauw en witte van de hemel.
Of blauw en wit krijgen allebei een buigings-e of ze krijgen het geen van beide. Omdat hemel een de-woord is, zou er sprake moeten zijn van een buigings-e. Maar wanneer het gaat om het blauw en het wit dan is het zonder buigings-e.
In het tweede deel van je verhaal strooi je rijkelijk met verkleinwoorden. Voor mij is dat een afknapper. Wanneer het om vlekjes gaat, hoeft er niet ook nog eens kleine voor te staan.
Inekeee!!! Yeah! Je bent er weer. Fijn. Ik maak de aanpassingen, je hebt een punt. Ik heb je gemist hier.
Poëtisch, Desiree. Ik haakte over ‘betasten’ als minder passend. Minoriteit natuurlijk en persoonlijk. ‘Raken’ of ‘beroeren’ past bij de subtiliteit van de zin. ‘Strelen’ kan ook, maar dan klopt de zin niet en zul je zinnen moeten omgooien.
@Desiree, bedankt voor je uitroep!
Ik denk dat kleurenpracht beter zou zijn dan kleurpracht, in elk geval wanneer het om meer dan één kleur gaat.
In het tweede deel komen naar mijn smaak nog teveel verkleinwoorden woord.
Ik ben het met Leonardo eens dat betasten minder poëtisch overkomt. Beroeren lijkt mij daar ook wel heel mooi. Uiteindelijk betast een strijkstok de viool ook niet.
@Ineke en Leonardo, dank jullie. Beroeren vind ik een heel mooi woord, was er niet opgekomen. Even knutselen voor het maximale resultaat.
Ineke en Leonardo, mijn best gedaan om het nog beter te laten lopen. Bedankt voor suggesties, leer er weer van.
@Desiree, zo is het heel fraai geworden.
Een mooie vondst: “strijkt de zwoele wind”.
@Ineke, ik ben er ook veel blijer mee zo!
Nu helemaal een genot om te lezen.
@Levja
Dank.