Het was een weddenschap geweest. Hij zou die derde Michelinster gaan binnenhalen. Niet met ijs, gemaakt van Foie Gras, geen pasteitje van fazant op een bedje van ricola, maar met spare-ribs. Onbeperkt spare-rips in een drie-sterren restaurant. Had nog geen maitre ooit gedaan!
Eigenlijk zou het hem worst zijn. Die culinaire recensenten konden wat hem betreft de rambam krijgen. Hij zou ze allemaal voor schut zetten.
De crux zit hem in de presentatie wist hij. Geen grote hoeveelheid op een bord kwakken maar er een schilderijtje van maken. Less is more!
Op het journaal hoort hij dat ie gewonnen heeft. De derde ster is binnen! Koken is leuker dan blufpoker.
@Jan, een neusje van de zalm. Erg leuk.
Van mij geen ster, wel een hartje.
Als vriendin van een kok moet ik dit nu wel waarderen. Goed verwoord.
Ricola? Dat zijn van die snoepjes. De slasoort heet rucola. Verder leuk.
@Jan, een leuk verhaal en het past heel goed binnen het thema.
Een paar opmerkingen:
– Foie Gras
De hoofdletters zijn daar overbodig
– Onbeperkt spare-rips
Juist is: spare-ribs eten. Met een b dus. En gevolgd door eten
– drie-sterren restaurant
Kan als één woord geschreven worden
– Had nog geen maitre ooit gedaan!
Nog of ooit is overbodig.Nog nooit kan wel.
– Eigenlijk zou het hem worst zijn
dat moet zijn: een worst
– kwakken maar
Voor maar hoort een komma te staan
– ie
Is spreektaal
mooi, tegen al die culinaire duurdoenerij.