Schrijf mee!
« »

Maatschappij, Mensen

Nachtmerrie

29 januari 2013 | 120w | pimmynl | 9

De nacht was zwart en onder het bewustzijn. Ik mat de afstand tussen de hoofden en stapte in mijn loop welbewust op zo veel mogelijk van die schedels. Mijn zwarte laarzen maakten me sterk en machtig, mijn cap boog met imponerende kracht omhoog. In mijn spoor ontkiemden van pijn vertrokken gezichten. Joodse smoelen.
Plotseling zakte er zo’n jood in elkaar. Ik verloor mijn evenwicht. Ik dreigde in een afgrond te vallen.

Met een schok word ik wakker. Ik heb het warm, ben onrustig en voel me bedrukt. Ik kijk naast me in het bed. Ingrid ligt daar, aanstootgevend rustig. Bijna jaloers loer ik naar haar. Zo rustig wil ik ook wel eens slapen. Maar langzaam kom ik toch tot rust.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van pimmynl of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

9 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »